۱۱۵۴۸.عنه عليه السلام :إنّ البَغيَ و الزُّورَ يُوتِغانِ^۱ المَرءَ في دِينِهِ و دُنياهُ، و يُبدِيانِ خَلَلَهُ عِندَ مَن يَعِيبُهُ.^۲

۱۱۵۴۹.عنه عليه السلام :مَن جارَ أهلَكَهُ جَورُهُ.^۳

۱۱۵۵۰.عنه عليه السلام :مَن عَمِلَ بِالجَورِ عَجَّلَ اللّه ُ هُلْكَهُ.^۴

۱۱۵۵۱.عنه عليه السلام :اِحذَرِ العَسفَ و الحَيفَ؛ فإنّ العَسفَ يَعودُ بِالجَلاءِ، و الحَيفَ يَدعُو الى السَّيفِ.^۵

(انظر) الفساد : باب ۳۱۵۲.
الدولة : باب ۱۲۸۶.

۲۴۱۳

الظُّلمُ و ظُلُماتُ القِيامَةِ

۱۱۵۵۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :اتَّقُوا الظُّلمَ؛ فإنّهُ ظُلُماتٌ يَومَ القِيامَةِ.^۶

۱۱۵۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :إيّاكُم و الظُّلمَ؛ فإنّ الظُّلمَ عندَ اللّه ِ هُو الظُّلُماتُ يَومَ القِيامَةِ.^۷

۱۱۵۵۴.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ لِرَجُلٍ يُحِبُّ أن يُحشَرَ يَومَ القِيامَةِ في ) : لا تَظلِمْ أحَدا، تُحشَرْ يَومَ القِيامَةِ في النورِ.^۸

۱۱۵۴۸.امام على عليه السلام :همانا ستمگرى و دروغگويى، دين و دنياى آدمى را تباه مى سازد و عيبها و كاستيهايش را در نظر عيبجويان آشكار مى نمايد.

۱۱۵۴۹.امام على عليه السلام :هر كه ستم كند. ستمش او را به هلاكت كشاند.

۱۱۵۵۰.امام على عليه السلام :هر كه ستم كند. خداوند نابودى او را شتاب بخشد.

۱۱۵۵۱.امام على عليه السلام :از زورگويى و بيدادگرى بپرهيز ؛ زيرا زورگويى موجب در به درى مردم مى شود و بيدادگرى. كار را به شمشير مى كشاند.

۲۴۱۳

ظلم و ظلمتهاى قيامت

۱۱۵۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ظلم كردن بپرهيزيد كه آن. ظلمتهاى روز قيامت است.

۱۱۵۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زنهار از ظلم ؛ زيرا ظلم در نزد خداوند تاريكيهايى در روز قيامت است.

۱۱۵۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخِ مردى كه دوست داشت روز قيامت در روشنايى ) فرمود : به هيچ كس ظلم نكن. تا روز قيامت در روشنايى محشور شوى.

1.يوتِغُهُ : يُهلِكُهُ (النهاية : ۵/۱۴۹).

2.نهج البلاغة: الكتاب۴۸.

3.غرر الحكم : ۷۸۳۵.

4.غرر الحكم : ۸۷۲۳.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۴۷۶.

6.الكافي : ۲/۳۳۲/۱۱.

7.بحار الأنوار : ۷۵/۳۰۹/۷.

8.كنز العمّال : ۴۴۱۵۴.