۲۳۴۷
المُضِلُّونَ
الكتاب :
وَ قالُوا رَبَّنا إنّا أطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأضَلُّونَا السَّبيْلا * رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ العَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنا كَبِيْرا».۱
قُلْ يا أهْلَ الكِتابِ لاَ تَغلُوا فِي دِيْنِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ و لاَ تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أضَلُّوا كَثِيْرا وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِيْلِ».۲
وَ ما أضَلَّنا إلاَّ المُجْرِمُونَ».۳
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنا أرِنَا الَّذَينِ أضَلاَّنا مِنَ الجِنِّ وَ الإنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأسْفَلِينَ».۴
وَ يَومَ يَحْشُرُهُم وَ ما يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّه ِ فَيَقُولُ أ أنْتُمْ أضْلَلْتُمْ عِبادِي هؤُلاءِ أمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ».۵
وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لاَمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأنْعامِ».۶
يا دَاوُدُ إنَّا جَعَلنَاكَ خَلِيْفَةً فِي الْأرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللّه ِ إنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللّه ِ لَهُم عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الحِسابِ».۷
وَ إنْ تُطِعْ أكثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللّه ِ إنْ يَتَّبِعُونَ إلاَّ الظَّنَّ وَ إنْ هُمْ إلاَّ يَخْرُصُونَ».۸
۲۳۴۷
گمراه كنندگان
قرآن :
«گفتند : پروردگارا! ما از مهتران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنها ما را گمراه كردند. پروردگارا! عذاب آنان را دو چندان فرما و لعنتشان كن؛ لعنتى بزرگ».
«بگو : اى اهل كتاب! در دين خود به ناروا گزافه گويى مكنيد و هوسهاى گروهى را كه پيش از اين گمراه شدند و بسيارى را گمراه كردند و [خود ]راه راست را گم كردند. پيروى مكنيد».
«ما را جز گنهكاران گمراه نكردند».
«و كسانى كه كافر شدند. گويند : پروردگارا! آن دو [گمراهگر ]جنّ و انس را كه گمراهمان كردند به ما نشان ده تا آنان را زير پاهايمان نهيم تا زبون شوند».
«و روزى كه آنان را با آنچه كه به جاى خدا مى پرستيدند محشور كند و فرمايد : آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا خود گمراه شدند؟».
«[شيطان گفت : ] آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد و وادارشان مى كنم تا گوشهاى چهارپايان را بشكافند».
«اى داود! ما تو را در زمين جانشين كرده ايم. پس ميان مردم به حق داورى كن و پيرو هوس مشو كه از راه خدا گمراهت كند. كسانى كه از راه خدا گمراه شوند. به سزاى آن كه روز حساب را فراموش كرده اند. عذابى سخت دارند».
«و اگر از بيشتر كسانى كه در زمين هستند فرمان برى. تو را از راه خدا به در مى برند. آنان جز از گمان [خود] پيروى نمى كنند و جز به گمان و تخمين سخن نمى پردازند».
1.الأحزاب : ۶۷، ۶۸.
2.المائدة : ۷۷.
3.الشعراء : ۹۹.
4.فصّلت : ۲۹.
5.الفرقان : ۱۷.
6.النساء : ۱۱۹.
7.ص : ۲۶.
8.الأنعام : ۱۱۶.