۲۳۴۴

الضَّلالَةُ

الكتاب :

أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدَى فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَ ما كانُوا مُهْتَدِينَ».^۱

فَرِيْقا هَدَى وَ فَرِيْقا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلالَةُ إنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّياطِينَ أوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللّه ِ وَ يَحْسَبُونَ أنَّهُم مُهْتَدُونَ».^۲

قُلْ مَنْ كانَ فِي الضَّلالَةِ فَلْيَمدُدْ لَهُ الرَّحْمنُ مَدَّا حَتَّى إذَا رَأوا ما يُوْعَدُونَ إمَّا العَذَابَ وَ إمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكانا وَ أضْعَفُ جُنْدا».^۳

وَ إخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُم فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ».^۴

(انظر) البقرة : ۱۷۵، ۲۵۶، النساء : ۴۴، الأعراف : ۶۱، ۱۴۶.

الحديث :

۱۱۲۰۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في وصيَّتِهِ لابنِهِ الحَسنِ عليه السلام ـ ) : دَعِ القَولَ فيما لا تَعرِفُ، و الخِطابَ فيما لَم تُكَلَّفْ، و أمسِكْ عَن طريقٍ إذا خِفتَ ضَلالَتَهُ؛ فإنَّ الكَفَّ عِندَ حَيرَةِ الضَّلالِ خَيرٌ مِن رُكوبِ الأهوالِ.^۵

۲۳۴۴

گمراهى

قرآن :

«آنان (منافقان) كسانى هستند كه گمراهى را به هدايت خريدند و در نتيجه تجارتشان سود نكرد و رهيافته نبودند».

«گروهى را هدايت كرده و گروهى ديگر گمراهى بر آنان محقق شده؛ زيرا آنها شيطانها را به جاى خدا اولياء گرفته اند و پندارند كه رهيافته اند».

«بگو : هركه در گمراهى باشد [خداى] رحمان به او تا زمانى مهلت مى دهد؛ تا وقتى آنچه وعده داده مى شوند. يا عذاب و يا رستاخير را. ببينند. پس بزودى خواهند دانست جايگاه چه كسى بدتر و سپاهش ناتوانتر است».

«و يارانشان آنان را به گمراهى كشند و كوتاهى نكنند».

حديث :

۱۱۲۰۷.امام على عليه السلام ( ـ در وصيّت به فرزندش حسن عليه السلام ـ ) فرمود : آنچه نمى دانى مگوى و از آنچه وظيفه ات نيست گفتگو مكن و از پيمودن راهى كه بيم گمراه شدن در آن را دارى خوددارى كن ؛ زيرا خوددارى از ترس سرگردانىِ گمراهى. بهتر است از فرو رفتن در ورطه هولناك.

1.البقرة : ۱۶.

2.الأعراف : ۳۰.

3.مريم : ۷۵.

4.الأعراف : ۲۰۲.

5.نهج البلاغة: الكتاب۳۱.