۹۸۵۹.تحف العقول :عنه عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن أبغَضِ الخَلقِ إلَى اللّه ِ ـ : مَن يَتَّهِمُ اللّه َ، [قالَ السائلُ:] قُلتُ: أحَدٌ يَتَّهِمُ اللّه َ ؟! قالَ عليه السلام : نَعَم. مَنِ استَخارَ اللّه َ فجاءَتهُ الخِيَرَةُ بما يَكرَهُ فَيَسخَطُ فذلكَ يَتَّهِمُ اللّه َ. قُلتُ : و مَن ؟ قالَ : يَشكُو اللّه َ. قلتُ : و أحَدٌ يَشكُوهُ ؟! قالَ عليه السلام : نَعَم. مَن إذا ابتُلِيَ شَكا بِأكثَرَ مِمّا أصابَهُ. قلتُ : و مَن ؟ قالَ : إذا اُعطِيَ لَم يَشكُرْ، و إذا ابتُلِيَ لَم يَصبِرْ.^۱

(انظر) الكرم : باب ۳۴۲۴.

۲۰۷۲

الشَّكوى إلَى اللّه ِ

الكتاب :

قالَ إنَّما أشْكُو بَثِّي وَ حُزْنِي إلَى اللّه ِ وَ أعْلَمُ مِنَ اللّه ِ ما لا تَعْلَمُونَ».^۲

الحديث :

۹۸۶۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن شَكَا الحاجَةَ إلى مُؤمنٍ فكأنّهُ شَكاها إلَى اللّه ِ. و مَن شَكاها إلى كافِرٍ فكأنّما شَكا اللّه َ.^۳

۹۸۵۹.تحف العقول :امام صادق عليه السلام در پاسخ به اين پرسش كه منفورترين خلق نزد خدا كيست فرمود : كسى كه خدا را مُتّهم كند. [پرسش كننده گويد : ]عرض كردم : مگر كسى خدا را هم مُتّهم مى كند؟ فرمود : آرى ؛ كسى كه از خدا طلب خير كند و خداوند خير او را در چيزى قرار دهد كه وى ناخوش مى دارد و در نتيجه. ناراحت شود. چنين كسى خدا را متهم كرده است. عرض كردم : ديگر چه كسى؟ فرمود : كسى كه از خدا شِكوه كند. عرض كردم : مگر كسى از خدا هم شِكوه مى كند؟ فرمود : آرى ؛ كسى كه هرگاه گرفتار شود. بيش از حدّ گرفتارى خود شكايت كند. عرض كردم : ديگر چه كسى؟ فرمود : كسى كه هرگاه نعمتى به او داده شود سپاسگزارى نكند و هرگاه گرفتار شود شكيب نورزد.

۲۰۷۲

شكايت به خدا

قرآن :

«گفت : من از غم و اندوه خود تنها به خدا شكايت مى برم و از [عنايت ]خدا آن مى دانم كه شما نمى دانيد».

حديث :

۹۸۶۰.امام على عليه السلام :هركه از نياز (مشكل) خود نزد مؤمنى شِكوه كند، گويى از آن، نزد خدا شِكوه كرده است و هركه از آن نزد كافرى شكوه كند، گويى از خدا شكوه كرده است.

1.تحف العقول : ۳۶۴.

2.يوسف : ۸۶.

3.نهج البلاغة : الحكمة ۴۲۷.