۱۱۰۷۶.الإمامُ الرِّضا عليه السلام ( ـ في علّةِ وُجوبِ الصَّومِ ـ ) : لِكَي يَعرِفُوا ألَمَ الجُوعِ و العَطَشِ، و يَستَدِلُّوا على فَقرِ الآخِرَةِ، و لِيكونَ الصائمُ خاشِعا ذَليلاً مُستَكينا مَأجُورا مُحتَسِبا عارِفا صابِرا على ما أصابَهُ مِن الجُوعِ و العَطَشِ، فَيَستَوجِبَ الثَّوابَ مَع ما فيهِ مِنَ الإمساكِ عنِ الشَّهَواتِ، و لِيكونَ ذلكَ واعِظا لَهُم في العاجِلِ، و رائضا لَهُم على أداءِ ما كَلَّفَهُم و دَليلاً لَهُم في الأجرِ، و لِيَعرِفوا شِدَّةَ مَبلَغِ ذلكَ على أهلِ الفَقرِ و المَسكَنَةِ في الدنيا، فَيُؤَدُّوا إلَيهِم ما فَرَضَ اللّه ُ لَهُم في أموالِهِم.^۱

۱۱۰۷۷.الإمامُ العسكريُّ عليه السلام ( ـ لمّا سُئلَ عن عِلَّةِ وُجوبِ الصَّومِ ـ ) : لِيَجِدَ الغَنِيُّ مَسَّ الجُوعِ؛ فَيَمُنَّ على الفَقيرِ.^۲

(انظر) وسائل الشيعة : ۷ / ۲ باب ۱.

۲۳۱۹

الصَّومُ جُنَّةٌ

۱۱۰۷۸.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :علَيكَ بالصَّومِ؛ فإنّهُ جُنَّةٌ مِنَ النارِ، و إنِ استَطَعتَ أن يَأتِيَكَ المَوتُ و بَطنُكَ جائعٌ فافعَل.^۳

۱۱۰۷۶.امام رضا عليه السلام ( ـ در بيان علّت وجوب روزه ـ ) فرمود : تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى برند. و اينكه روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى كه به او مى رسد، خاشع و افتاده حال و فروتن و مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر گردد و بدين سبب مستوجب ثواب شود. به علاوه آن كه، روزه موجب خوددارى از شهوات است. نيز، تا روزه در دنيا پند گوى آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و در رسيدن به اجر، راهنماى آنان باشد. و به سختى تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند پى ببرند و در نتيجه. حقوقى را كه خداوند در دارايى هايشان واجب فرموده است. به ايشان بپردازند.

۱۱۰۷۷.امام عسكرى عليه السلام ( ـ در پاسخ به پرسش از علّت واجب شدن روزه ـ ) فرمود : تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه. به نيازمند كمك كند.

۲۳۱۹

روزه سپر است

۱۱۰۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر تو باد روزه، كه آن حفاظى است در برابر آتش. و اگر توانى كه هنگام مرگ شكمت گرسنه باشد. چنين كن.

1.علل الشرائع : ۲۷۰، أقول : في ذيل الحديث بيانُ علّة وجوب الصوم في شهر رمضان لا أقلّ من ذلك و لا أكثر. فراجع.

2.بحار الأنوار : ۹۶/۳۶۹/۵۰.

3.دعائم الإسلام : ۱/۲۷۰.