۲۳۰۹

النِّياحَةُ المَمدوحَةُ

۱۱۰۳۵.كتاب من لا يحضره الفقيه :لَمَّا انصَرَفَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن وَقعَةِ اُحُدٍ إلى المَدينةِ سَمِعَ مِن كُلِّ دارٍ قُتِلَ مِن أهلِها قَتِيلٌ نَوحا و بُكاءً، و لَم يَسمَعْ مِن دارِ حَمزَةَ عَمِّهِ فقالَ صلى الله عليه و آله : لكنْ حَمزةُ لا بَواكِيَ لَهُ، فَآلى أهلُ المَدينةِ أن لا يَنُوحُوا على مَيِّتٍ و لا يَبكُوهُ حتّى يَبدَؤوا بِحَمزةَ فَيَنُوحُوا علَيهِ و يَبكُوهُ.^۱

۱۱۰۳۶.بحار الأنوار :إنَّ فاطمةَ عليها السلام ناحَت على أبيها، و أنّهُ صلى الله عليه و آله أمَرَ بِالنَّوحِ على حمزةَ.^۲

۱۱۰۳۷.كتاب من لا يحضره الفقيه :أوصى أبو جعفرٍ عليه السلام أن يُندَبَ في المَواسِمِ عَشرَ سِنينَ.^۳

۱۱۰۳۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :نِيحَ على الحسينِ بنِ عليٍّ سَنةً كامِلَةً كلّ يومٍ و ليلةٍ، و ثلاثَ سِنِينَ مِن اليومِ الذي اُصِيبَ فيهِ، و كان المُسوّرُ بنُ مخرمةَ و أبو هريرةَ و تلكَ الشيخَةُ من أصحابِ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَأتُونَ مُستَتِرِينَ و مُقَنَّعِينَ (مُتَقَنِّعِينَ) فَيَسمَعُونَ و يَبكُونَ.^۴

۲۳۰۹

نوحه گرى ستوده

۱۱۰۳۵.كتاب من لا يحضره الفقيه :هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله از جنگ احد به مدينه برگشت. از هر خانه اى كه عضوى از اعضاى آن كشته شده بود. صداى نوحه و گريه شنيد اما از خانه عموى خود حمزه صدايى نشنيد. پس فرمود : اما حمزه گريه كننده ندارد. مردم مدينه سوگند ياد كردند كه از آن پس، پيش از نوحه و گريه براى مرده، بر حمزه بگريند.

۱۱۰۳۶.بحار الأنوار :فاطمه عليها السلام براى پدر خود نوحه كرد و رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور داد براى حمزه نوحه گرى كنند.

۱۱۰۳۷.كتاب من لا يحضره الفقيه :امام باقر عليه السلام سفارش كرد كه براى او در موسم حجّ ده سال گريه و زارى شود.

۱۱۰۳۸.امام صادق عليه السلام :از روزى كه مصيبت حسين بن على پيش آمد تا يك سال تمام، روز و شب و تا سه سال روزها بر آن حضرت نوحه مى شد و مسوّر بن مخرمه و ابو هريره و بزرگان اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله مخفيانه و نقاب بر چهره مى آمدند و به نوحه خوانيها گوش مى دادند و مى گريستند.

1.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۱/۱۸۳/۵۵۳.

2.بحار الأنوار : ۸۲/۸۴/۲۶.

3.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۱/۱۸۲/۵۴۷.

4.دعائم الإسلام : ۱/۲۲۷.