الحديث :

۹۸۴۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بتَكَرُّرِ الفِكرِ يَنجابُ الشَّـكُّ.^۱

۹۸۴۷.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن شَكَّ في اللّه ِ و هو يَرى خَلقَ اللّه ِ !^۲

۹۸۴۸.عنه عليه السلام :مَن قَوِيَ يَقينُهُ لَم يَرتَبْ.^۳

۹۸۴۹.عنه عليه السلام :مَن صَدَقَ يَقينُهُ لَم يَرتَبْ.^۴

۹۸۵۰.عنه عليه السلام :ما ارتابَ مُخلِصٌ و لا شَكَّ مُوقِنٌ.^۵

۲۰۶۸

الشَّكُّ وَ الارتِيابُ

الكتاب :

و إنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيْبٍ».^۶

الحديث :

۹۸۵۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ما أقرَبَ... الشَّكَّ مِن الارتيابِ.^۷

۹۸۵۲.عنه عليه السلام :الشكُّ ارتِيابٌ.^۸

(انظر) : موجبات الشكّ.

حديث :

۹۸۴۶.امام على عليه السلام :با انديشيدن پياپى، شكّ ناپديد مى شود.

۹۸۴۷.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه آفرينش خدا را مى بيند و با اين حال در [وجود] او شكّ دارد !

۹۸۴۸.امام على عليه السلام :كسى كه يقينش نيرومند باشد. دچار شكّ نشود.

۹۸۴۹.امام على عليه السلام :كسى كه يقين راستين داشته باشد. گرفتار شكّ نشود.

۹۸۵۰.امام على عليه السلام :هيچ مخلصى دچار شبهه نشد. و هيچ يقين مندى شكّ نكرد.

۲۰۶۸

شك و ترديد

قرآن :

«همانا آنان درباره آن (كتاب موسى) در شكّى ترديد انگيزند».

حديث :

۹۸۵۱.امام على عليه السلام :چقدر نزديك است... شكّ به ترديد (شبهه).

۹۸۵۲.امام على عليه السلام :شكّ. [ موجب و يا ناشى شده ]ترديد است.

ر. ك : عوامل به وجود آمدن شكّ.

1.غرر الحكم : ۴۲۷۱.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۱۲۶.

3.غرر الحكم : ۸۱۱۳.

4.غرر الحكم : ۸۴۵۲.

5.غرر الحكم : ۹۵۳۲.

6.هود : ۱۱۰. فصّلت : ۴۵.

7.غرر الحكم : ۹۶۸۹.

8.غرر الحكم : ۸۷. ۱۸۴.