۱۰۸۰۹.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلامما لَكَ مِن صلاتِكَ الاّ ما أقبَلتَ علَيهِ فيها، فإن أوهَمَها كُلَّها أو غَفَلَ عن أدائها لُفَّت فَضُرِبَ بها وَجهُ صاحِبِها.^۱

۱۰۸۱۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :الصَّلاةُ وُكِّلَ بها مَلَكٌ ليسَ لَهُ عَمَلٌ غَيرَها، فإذا فَرَغَ مِنها قَبَضَها ثُمّ صَعِدَ بها، فإنْ كانَت مِمّا تُقبَلُ قُبِلَت، و إن كانَت مِمّا لا تُقبَلُ قيلَ لَهُ : رُدَّها عَلى عَبدِي، فَيَنزِلُ بها حتّى يَضرِبَ بها وَجهَهُ، ثُمَّ يقولُ : اُفٍّ لكَ، ما يَزالُ لكَ عَمَلٌ يُعَنِّيني !^۲

۲۲۶۲

مَن لَيسَ لَهُ صَلاةٌ

۱۰۸۱۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا صلاةَ لِمَن لا يُتِمُّ رُكوعَها و سُجودَها.^۳

۱۰۸۰۹.امام باقر و امام صادق عليهما السلام :تنها آن مقدار از نمازت بهره توست كه با توجه قلبى همراه باشد. پس. اگر كسى در همه نماز سهو كند (حواسش بكلى پرت باشد) يا از اداى آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله و به صورت صاحبش پرت مى شود.

۱۰۸۱۰.امام صادق عليه السلام :فرشته اى بر نماز گماشته شده كه جز آن، كارى ندارد. پس هرگاه بنده نمازش را تمام كند، آن فرشته نماز را بگيرد و بالا برد. اگر از نمازهاى پذيرفتنى بود. پذيرفته مى شود و اگر پذيرفتنى نبود به آن فرشته گفته مى شود : آن را به بنده ام برگردان. پس فرشته آن نماز را پايين مى آورد و به صورت صاحبش مى زند و سپس مى گويد : اُف بر تو! كار تو هميشه مايه زحمت و سرشكستگى من است!

۲۲۶۲

كسى كه نمازش نماز نيست

۱۰۸۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه ركوع و سجود نماز را كامل به جا نياورد. نمازش نماز نيست.

1.بحار الأنوار : ۸۴/۲۶۰/۵۹.

2.الكافي : ۳/۴۸۸/۱۰.

3.بحار الأنوار : ۷۲/۱۹۸/۲۶.