۱۰۷۹۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن صَلّى و أقبَلَ على صلاتِهِ لَم يُحَدِّثْ نفسَهُ و لم يَسْهُ فيها، أقبَلَ اللّه ُ علَيهِ ما أقبَلَ علَيها، فربَّما رُفِعَ نِصفُها و ثُلثُها و رُبعُها و خُمسُها، و إنّما اُمِرَ بالسُـنَّةِ لِيُكَمَّلَ ما ذَهَبَ مِنَ المَكتوبَةِ.۱

(انظر) وسائل الشيعة : ۳ / ۲۰ باب ۸.

۲۲۵۷

إقبالُ اللّه ِ عَلى مَن يُقبِلُ عَلَيهِ

۱۰۷۹۳.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إذا قُمتَ في صلاتِكَ فَأقبِلْ على اللّه ِ بِوَجهِكَ يُقبِلْ علَيكَ.۲

۱۰۷۹۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّي لاَُحِبُّ للرجُلِ مِنكُم المؤمنِ إذا قامَ في صلاةٍ فَريضَةٍ أن يُقبِلَ بقَلبِهِ إلى اللّه ِ و لا يَشغَلَ قَلبَهُ بأمرِ الدنيا، فليسَ مِن مؤمِنٍ يُقبِلُ بِقَلبِهِ في صلاتِهِ إلى اللّه ِ إلاّ أقبَلَ اللّه ُ إلَيهِ بوَجهِهِ، و أقبَلَ بقُلوبِ المؤمنينَ إلَيهِ بالمَحَبَّةِ لَهُ بعدَ حُبِّ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ إيّاهُ.۳

۱۰۷۹۵.عنه عليه السلام :إذا قامَ العَبدُ إلى الصَّلاةِ أقبَلَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ علَيهِ بِوَجهِهِ، فلا يَزالُ مُقبِلاً علَيهِ حتّى يَلتَفِتَ ثلاثَ مَرّاتٍ، فإذا التَفَتَ ثلاثَ مَرّاتٍ أعرَضَ عَنهُ.۴

۱۰۷۹۲.امام صادق عليه السلام :هر كه نماز گزارد و به نمازش [با دل ]رو كند و با خودش فكر نكند و در نماز سهو و غفلت نكند. تا وقتى كه به نماز رو دارد. خداوند به او رو مى كند. گاه باشد كه نيمى از نماز، يا يك سوم آن، يا يك چهارمش و يا يك پنجم آن پذيرفته مى شود. به نمازهاى مستحب از آن رو دستور داده شده است تا آن مقدار از نمازهاى واجب را كه پذيرفته نشده، تكميل (جبران) كند.

۲۲۵۷

رو كردن خدا به كسى كه به او رو كند

۱۰۷۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه به نمازت ايستادى. با دل به خدا رو كن تا او نيز به تو رو كند.

۱۰۷۹۴.امام صادق عليه السلام :دوست دارم كه فرد مؤمن شما هرگاه به نماز واجب مى ايستد. با دل خويش به خداوند رو كند و دلش را مشغول امور دنيا نگرداند ؛ زيرا هيچ مؤمنى نيست كه در نمازش روى دل به خدا كند، مگر اين كه خداوند نيز به او توجّه كند و خداوند عزّ و جلّ او را دوست بدارد و محبّت دلهاىِ مؤمنان را نيز متوجّه او گرداند.

۱۰۷۹۵.امام صادق عليه السلام :هرگاه بنده به نماز ايستد. خداوند عزّ و جلّ به او توجّه كند و پيوسته رو به او داشته باشد تا آن كه سه مرتبه متوجّه اين سو و آن سو شود. پس چون سه بار به هر سو نگريست. خداوند از وى روى گرداند.


1.المحاسن : ۱/۹۷/۶۵.

2.بحار الأنوار:۸۴/۲۲۱/۴.

3.ثواب الأعمال : ۱۶۳/۱.

4.ثواب الأعمال : ۲۷۳/۱.