۱۰۴۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أصدِقاؤكَ ثلاثةٌ. و أعداؤكَ ثلاثةٌ، فَأصدِقاؤكَ : صَدِيقُكَ. و صَدِيقُ صَدِيقِكَ، و عَدُوُّ عَدُوِّكَ. و أعداؤكَ : عَدُوُّكَ، و عَدُوُّ صَدِيقِكَ، و صَدِيقُ عَدُوِّكَ.^۱

۱۰۴۳۹.عنه عليه السلام :لا تَتَّخِذَنَّ عَدُوَّ صَدِيقِكَ صَديقا فَتُعادِيَ صَدِيقَكَ.^۲

(انظر) عنوان ۳۳۹ «العداوة».

۲۱۸۰

ما يُفسِدُ الصَّداقَةَ

۱۰۴۴۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إذا احتَشَمَ الرجُلُ أخاهُ فقد فارَقَهُ.^۳

۱۰۴۴۱.عنه عليه السلام :مَن أطاعَ الواشِيَ ضَيَّعَ الصَّديقَ.^۴

۱۰۴۴۲.عنه عليه السلام :حَسَدُ الصَّديقِ مِن سُقمِ المَوَدَّةِ.^۵

۱۰۴۴۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إن أرَدتَ أن يَصفُوَ لكَ وُدُّ أخِيكَ فلا تُمازِحَنَّهُ. و لا تُمارِيَنَّهُ. و لا تُباهِيَنَّهُ. و لا تُشارَّنَّهُ.^۶

۱۰۴۴۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لا تُذْهِبِ الحِشمَةَ بينَكَ و بينَ أخيك و أبقِ مِنها ؛ فإنّ ذَهابَها ذَهابُ الحَياءِ.^۷

۱۰۴۳۸.امام على عليه السلام :دوستان تو سه گروهند و دشمنانت نيز سه گروه. دوستانت عبارتند از : دوستِ تو و دوستِ دوست تو دشمنِ دشمنت و دشمنانت عبارتند از : دشمنِ تو دشمنِ دوست تو و دوستِ دشمنت.

۱۰۴۳۹.امام على عليه السلام :دشمن دوستت را به دوستى مگير، كه با اين كار با دوستت دشمنى كرده اى.

۲۱۸۰

عوامل برهم زننده دوستى

۱۰۴۴۰.امام على عليه السلام :هر گاه مرد برادر خود را عصبانى (خجالت زده)^۸ كند، او را از دست بدهد.

۱۰۴۴۱.امام على عليه السلام :هر كس گوش به حرف سخن چين سپارد، دوست را از دست بدهد.

۱۰۴۴۲.امام على عليه السلام :حسادت ورزيدن دوست، از ناسالم بودن دوستى است.

۱۰۴۴۳.امام صادق عليه السلام :اگر مى خواهى كه دوستى برادرت براى تو خالص بماند، هرگز با او شوخى مَكن، با او ستيزه مَكن، به او فخر مفروش، و با وى خصومت مورز.

۱۰۴۴۴.امام كاظم عليه السلام :احترام ميان خود و برادرت را از بين مبر و چيزى از آن را بر جاى نِه؛ زيرا با از بين رفتنِ حرمت، شرم نيز مى رود.

1.نهج البلاغة : الحكمة ۲۹۵.

2.بحار الأنوار : ۷۷/۲۰۹/۱.

3.بحار الأنوار : ۷۴/۱۶۵/۲۸.

4.بحار الأنوار : ۷۳/۱۶۰/۷.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۲۱۸.

6.بحار الأنوار :۷۸/۲۹۱/۲.

7.تحف العقول : ۴۰۹.

8.در متن روايت واژه «احتشام» به كار رفته، اين واژه در لغت به معناى خجالت دادن و نيز عصبانى كردن آمده است.