۱۰۲۵۷.عنه عليه السلام :الصَّبرُ عنِ الشَّهوَةِ عِفَّةٌ. و عنِ الغَضَبِ نَجدَةٌ. و عنِ المَعصيَةِ وَرَعٌ.^۱

۱۰۲۵۸.عنه عليه السلام :مَن آتاهُ اللّه ُ مالاً فَلْيَصِلْ بِهِ القَرابَةَ... و لْيَصبِرْ نفسَهُ على الحُقوقِ و النَّوائبِ.^۲

۱۰۲۵۹.عنه عليه السلام :أفضَلُ الصَّبرِ عندَ مُرِّ الفَجيعَةِ.^۳

۱۰۲۶۰.عنه عليه السلام :أفضَلُ الصَّبرِ الصَّبرُ عنِ المَحبوبِ.^۴

۲۱۴۶

الصَّبرُ الجَميلُ

الكتاب :

فَاصْبِرْ صَبْرا جَمِيْلاً».^۵

وَ جاءُوا عَلَى قَمِيْصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أنْفُسُكُمْ أمرا فَصَبْرٌ جَمِيْلٌ و اللّه ُ المُسْتَعانُ عَلَى ما تَصِفُونَ».^۶

الحديث :

۱۰۲۶۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام ( ـ لَمّا سُئلَ عن الصَّبرِ الجميلِ ـ ) : ذلكَ صَبرٌ ليسَ فيهِ شَكوى إلى الناسِ.^۷

۱۰۲۵۷.امام على عليه السلام :شكيبايى در برابر شهوت. عفّت و در برابر خشم. شجاعت و در برابر معصيت. پارسايى است.

۱۰۲۵۸.امام على عليه السلام :هركه خداوند به او ثروتى دهد. بايد به خويشاوندان خود رسيدگى كند... و در اداى حقوق [مالى خود] و مصائب (گرفتاريها). خود را به شكيبايى وا دارد.

۱۰۲۵۹.امام على عليه السلام :برترين صبر. صبر بر تلخى مصيبت است.

۱۰۲۶۰.امام على عليه السلام :برترين شكيبايى. شكيبايى كردن. در برابر چيزى است كه محبوب [دل] است.

۲۱۴۶

شكيبايى نيكو

قرآن :

«شكيبايى كن ؛ شكيبى، نيكو».

«و پيراهن او را آغشته به خونى دروغين بياوردند. گفت : بلكه نفسهايتان كارى [بد] را به نظرتان نيكو نمود. اينك شكيبى نيكو [پيش گيرم] و در برابر آنچه مى گوييد خدا ياور است».

حديث :

۱۰۲۶۱.امام باقر عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از شكيب نيكو ـ ) فرمود : شكيبى كه در آن نزد مردم شِكوه نمى كند.

1.غرر الحكم : ۱۹۲۷.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۱۴۲.

3.غرر الحكم : ۲۹۷۵.

4.غرر الحكم : ۳۰۳۰.

5.المعارج : ۵.

6.يوسف : ۱۸.

7.الكافي : ۲/۹۳/۲۳.