۱۰۲۳۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا تَعُدَّنَّ مُصِيبةً اُعطِيتَ عَلَيهَا الصَّبرَ و استَوجَبتَ عَلَيها مِنَ اللّه ِ ثَوابا بمُصيبَةٍ. إنّما المُصيبَةُ الَّتي يُحرَمُ صاحِبُها أجرَها و ثَوابَها إذا لَم يَصبِرْ عندَ نُزولِها.۱
۱۰۲۳۷.عنه عليه السلام :أيُّما رَجُلٍ اشتَكى فَصَبَرَ و احتَسَبَ. كَتَبَ اللّه ُ لَهُ مِنَ الأجرِ أجرَ ألفِ شَهيدٍ.۲
۱۰۲۳۸.عنه عليه السلام :مَنِ ابتُلِيَ مِن شِيعَتِنا فَصَبَرَ علَيهِ كانَ لَهُ أجرُ ألفِ شَهيدٍ.۳
۲۱۴۲
قَرينَةُ داوودَ عليه السلام فِي الجَنَّةِ
۱۰۲۳۹.قصص الأنبياء عن الحلبي :قالَ الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أوحَى اللّه ُ تعالى إلى داوودَ: أنَّ خَلاّدةَ بنتَ أوسٍ بَشِّرْها بِالجَنَّةِ و أعلِمْها أنَّها قَرِينَتُكَ في الجَنَّةِ. فَانطَلَقَ إلَيها فَقَرَعَ البابَ عَلَيها. فَخَرَجَت و قالَت : هَل نَزَلَ فِيَّ شَيءٌ؟ قالَ: نَعَم، قالَت: و ما هُو؟ قالَ: إنَّ اللّه َ تعالى أوحَى إلَيَّ و أخبَرَني أنّكِ قَرِينَتي في الجَنَّةِ. و أن اُبَشِّرَكِ بالجَنَّةِ. قالَت : أ وَ يَكونُ اسمٌ وافَقَ اسمي ؟! قالَ : إنّكِ لأنتِ هِي ! قالَت : يا نَبِيَّ اللّه ِ ما اُكَذِّبُكَ. و لا و اللّه ِ ما أعرِفُ مِن نَفسِي ما وَصَفتَني بهِ. قالَ داوودُ : أخبِرِيني عن ضَمِيرِكِ و سَرِيرَتِكِ ما هُو؟ قالَت : أمّا هذا فَسَاُخبِرُكَ بهِ. اُخبِرُكَ أنّه لَم يُصِبْني وَجَعٌ قَطُّ نَزَلَ بي كائنا ما كانَ. و لا نَزَلَ بي ضُرٌّ و حاجَةٌ و جُوعٌ كائنا ما كانَ. إلاّ صَبَرتُ علَيهِ. و لَم أسألِ اللّه َ كَشفَهُ عَنّي حتّى يُحَوِّلَهُ اللّه ُ عنّي إلى العافيَةِ و السَّعَةِ. و لَم أطلُبْ بَدَلاً. و شَكَرتُ اللّه َ علَيها و حَمِدتُهُ. فقالَ داوودُ عليه السلام : فبِهذا بَلَغتِ ما بَلَغتِ. ثُمّ قالَ أبو عبدِ اللّه ِ عليه السلام : و هذا دِينُ اللّه ِ الذي ارتَضاهُ لِلصّالِحِينَ.۴
۱۰۲۳۶.امام صادق عليه السلام :مصيبتى را كه نعمت شكيبايى در برابر آن به تو داده شده و به سبب آن مستوجب ثواب الهى هستى. هرگز مصيبت به شمار مياور ؛ بلكه مصيبت آن است كه مصيبت زده بر اثر نا شكيبى به هنگام آمدن مصيبت. از اجر و ثواب آن محروم شود.
۱۰۲۳۷.امام صادق عليه السلام :هر مردى كه به دردى گرفتار شود و شكيبايى ورزد و آن را در راه خدا به شمار آورد. خداوند اجر هزار شهيد را برايش رقم زند.
۱۰۲۳۸.امام صادق عليه السلام :هر يك از شيعيان ما كه گرفتار شود و شكيبايى ورزد. اجر هزار شهيد دارد.
۲۱۴۲
همسر داوود عليه السلام در بهشت
۱۰۲۳۹.قصص الأنبياء ( ـ به نقل از الحلبى ـ ) : امام صادق عليه السلام فرمود : خداوند متعال به داوود وحى فرمود : خلاده دختر اوس را نويد بهشت ده و به آگاهى او برسان كه همسر تو در بهشت خواهد بود. داوود به طرف خلاده رهسپار شد و در خانه اش را كوبيد. خلاده بيرون آمد و عرض كرد : آيا چيزى درباره من نازل شده است؟ داوود فرمود : آرى. عرض كرد : چه چيز؟ داوود فرمود : خداوند متعال به من وحى فرمود و خبرم داد كه تو همسر من در بهشت خواهى بود و فرمود تو را به بهشت مژده دهم. خلاده گفت : شايد تشابه اسمى ميان من و كسى ديگر رخ داده است؟ داوود فرمود : آن خلاده. خود تو هستى! عرض كرد : اى پيامبر خدا! گفته تو را تكذيب نمى كنم، اما. به خدا قسم در خود چنين سزامندى نمى بينم. داوود فرمود : از باطن و درونت به من خبر ده كه در آن چه مى گذرد. خلاده گفت : مى گويم : هميشه به هر دردى كه مبتلا شدم و هر گزند و نياز و گرسنگيى كه به من رسيد. در برابرش صبر كردم و از خداوند نخواستم آن را از من بر طرف سازد. تا آن كه او خود. آن را از من دور كرد و عافيت و گشايش داد و به جاى آن. چيزى از خدا نخواستم و او را بر آن شكر و سپاس گفتم. داوود عليه السلام فرمود : بدين سبب است كه به اين مقام رسيده اى. امام صادق عليه السلام سپس فرمود : اين همان دين خداست كه براى بندگان صالح خود برگزيده و پسنديده است.
1.بحار الأنوار : ۷۱/۹۴/۵۳.
2.طبّ الأئمّة لابني بسطام : ۱۷.
3.التمحيص : ۵۹/۱۲۵.
4.قصص الأنبياء : ۲۰۶/۲۶۸.