۲۰۴۹

تَفسيرُ حَقِّ الشُّكرِ

۹۷۶۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أوحَى اللّه ُ تعالى إلى موسى عليه السلام : يا موسى. اشكُرْني حَقَّ شُكرِي. فقالَ : يا ربِّ كيفَ أشكُرُكَ حَقَّ شُكرِكَ. و ليسَ مِن شُكرٍ أشكُرُكَ بهِ إلاّ و أنتَ أنعَمتَ بهِ عَلَيَّ ؟ ! فقالَ : يا موسى شَكَرتَني حَقَّ شُكري حينَ عَلِمتَ أنَّ ذلكَ مِنّي.^۱

۹۷۷۰.مصبـاح الشـريعـة ( ـ فيمـا نـسـب إلـى الصادق عليه السلام ـ ) : تَمامُ الشُّكرِ اعتِرافُ لِسانِ السِّرِّ خاضِعا للّه ِِ تعالى بالعَجزِ عن بُلُوغِ أدنَى شُكرِهِ ؛ لأنّ التوفيقَ للشُّكرِ نِعمَةٌ حادِثةٌ يَجِبُ الشُّكرُ علَيها.^۲

۲۰۵۰

مَعنى أداءِ الشُّكرِ

۱ ـ مَعرِفَةُ النِّعمَةِ

۹۷۷۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الحارثِ الهَمْدانيِّ ـ ) : و أكثِرْ أن تَنظُرَ إلى مَن فُضِّلتَ علَيهِ ؛ فإنّ ذلكَ مِن أبوابِ الشُّكرِ.^۳

۲۰۴۹

تفسير حقّ شكر

۹۷۶۹.امام صادق عليه السلام :خداوند متعال به موسى عليه السلام وحى فرمود كه : اى موسى! مرا چنان كه حقّ شكر من است. شكر كن. موسى عرض كرد : پروردگارا! چگونه تو را چنان كه حقّ شكر توست. شكر گويم حال آن كه هر شكرى كه تو را مى گويم خود نعمتى است كه تو به من ارزانى داشته اى؟ فرمود : اى موسى! وقتى كه بدانى توفيق آن شكر را هم من به تو داده ام. مرا چنان كه حقّ شكر من است، شكر كرده اى.

۹۷۷۰.مصباح الشريعة ( ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ) : شكر كامل. اعتراف خاضعانه زبان باطنى در برابر خداوند متعال است به عجز و ناتوانى از به جا آوردن كمترين شكر او ؛ چرا كه توفيقِ شكر، خود نعمت تازه اى است كه بايد شكر آن را به جاى آورد.

۲۰۵۰

تفسير شكرگزارى

۱ ـ شناخت نعمت

۹۷۷۱.امام على عليه السلام ( ـ در نامه خود به حارث هَمْدانى ـ ) نوشت : به كسى كه بر او برترى دارى بسيار بنگر، كه اين يكى از انگيزه هاى شكرگزارى است.

1.قصص الأنبياء : ۱۶۱/۱۷۸.

2.مصباح الشريعة : ۵۸.

3.نهج البلاغة: الكتاب۶۹.