۱۰۱۶۳.عنه عليه السلام :مَن أصبَحَ و الآخِرَةُ هَمُّهُ استَغنى بغَيرِ مالٍ. و استَأنَسَ بغَيرِ أهلٍ. و عَزَّ بغَيرِ عَشِيرَةٍ.۱
۱۰۱۶۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في التَّوراةِ ـ ) : مَن أصبَحَ عَلَى الدُّنيا حَزينا أصبَحَ عَلَى اللّه ِ ساخِطا.۲
۱۰۱۶۵.عنه عليه السلام :مَـن أصبَـحَ مَهمومـا لِسوى فَكاكِ رَقَبَتِهِ. فقد هَوَّنَ عَلَيهِ الجَليلُ. و رَغِبَ مِن رَبِّهِ فِي الرِّبحِ الحَقيرِ.۳
(انظر) الآخرة : باب ۲۹.
۲۱۳۴
صِفَةُ المُؤمِنِ إذا أصبَحَ
۱۰۱۶۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ( ـ لأبي ذر ـ ) : يا أبا ذَرٍّ. إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ. و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نفسَكَ بِالصَّباحِ. و خُذ مِن صِحَّتِكَ قَبلَ سُقمِكَ. و مِن حَياتِكَ قَبلَ مَوتِكَ ؛ فإنّكَ لا تَدري مَا اسمُكَ غَدا.۴
۱۰۱۶۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في صفةِ المتّقينَ ـ ) : يُصبِحُ و شُغلُهُ الذِّكرُ. و يُمسِي و هَمُّهُ الشُّكرُ. يَبِيتُ حَذِرا مِن سِنَةِ الغَفلَةِ. و يُصبِحُ فَرِحا بما أصابَ مِن الفَضلِ و الرَّحمَةِ.۵
۱۰۱۶۳.امام على عليه السلام :هركه صبح خود را با همّ و غم آخرت بياغازد. بى نياز شود. بى آن كه مال و ثروتى داشته باشد. و از تنهايى به درآيد بى آن كه اهل و عيالى داشته باشد. و قدرت يابد بى آن كه ايل و تبارى داشته باشد.
۱۰۱۶۴.امام صادق عليه السلام ( ـ در تورات آمده است ـ ) : هركه صبح خود را با غم دنيا [خواهى ]آغاز كند. با نارضايتى از خدا آغاز كرده باشد.
۱۰۱۶۵.امام صادق عليه السلام :هركه صبح خود را با همّ و غمى جز آزاد كردن خود[از آتش دوزخ ]بياغازد. امر بزرگ (آخرت) را ناچيز شمرده و به خاطر بهره اندك (دنيا) از پروردگارش روي گردان شده باشد.
۲۱۳۴
ويژگى مؤمن در بامداد
۱۰۱۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ به ابو ذر ـ ) فرمود : اى ابوذر! چون صبح كردى به خود وعده [زنده ماندن تا] شب مده و چون شب را آغازيدى به خود وعده صبح مده و پيش از آن كه بيمار شوى. از سلامت خود استفاده كن و پيش از آن كه بميرى. از زندگى خود بهره گير ؛ زيرا نمى دانى كه فردا نام تو چه خواهد بود [زنده يا مرده. سالم يا بيمار].
۱۰۱۶۷.امام على عليه السلام ( ـ در وصف پرهيزگاران ـ ) فرمود : صبح را آغاز مى كند در حالى كه كارش ياد خداست. و شب را مى آغازد در حالى كه همّ و غمش شكر خداست. شب را با ترسِ از خواب غفلت به سر مى برد و روز هنگام از فضل و رحمت خدا كه به او رسيده شادمان است.
1.الأمالي للطوسي : ۵۸۰/۱۱۹۸.
2.الاختصاص : ۲۲۶.
3.تحف العقول : ۳۰۲.
4.مكارم الأخلاق : ۲/۳۶۴/۲۶۶۱.
5.بحار الأنوار: ۷۸/۳۰/۹۶.