۲۱۲۲
فَضلُ الشِّيعَةِ
الكتاب :
وَ إنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لإِبْراهِيمَ * إذْ جاءَ ربَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ».۱
فَوَجَدَ فِيْها رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِيْعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ».۲
الحديث :
۱۰۰۸۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :شَكَوتُ إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله حَسَدَ الناسِ إيَّايَ. فقالَ : يا عليُّ. إنّ أوَّلَ أربَعةٍ يَدخُلُونَ الجَنَّةَ أنا و أنتَ و الحَسنُ و الحُسينُ. و ذُرِّيَّتُنا خَلفَ ظُهُورِنا. و أحِبّاؤنا خَلفَ ذُرِّيَّتِنا. و أشياعُنا عَن أيمانِنا و شَمائلِنا.۳
۱۰۰۸۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :سُئلَت اُمُّ سَلَمَةَ زَوجُ النبيِّ صلى الله عليه و آله عن علِيّ بنِ أبي طالبٍ عليه السلام. فقالَت : سَمِعتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يقولُ : إنّ عليّا و شِيعَتَهُ هُمُ الفائزونَ.۴
۱۰۰۸۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لَو أنَّ شيعَتَنا استَقامُوا لَصافَحَتهُمُ الملائكةُ. و لأظَلَّهُمُ الغَمامُ. و لأَشرَقُوا نَهارا. و لأَكَلُوا مِن فَوقِهِم و مِن تَحتِ أرجُلِهِم، و لَما سَألُوا اللّه َ شيئا إلاّ أعطاهُم.۵
۲۱۲۲
مقام شيعه
قرآن :
«و بى گمان ابراهيم از پيروان اوست. آن گاه كه با دلى پاك به [پيشگاه ]پروردگارش آمد».
«پس [موسى ]. در شهر دو تن را ديد كه با هم زد و خورد مى كنند : يكى از پيروان او و ديگرى از دشمنانش».
حديث :
۱۰۰۸۵.امام على عليه السلام :از حسد ورزى مردم نسبت به خودم نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله شِكوه كردم. آن حضرت فرمود : اى على! نخستين چهار نفرى كه وارد بهشت مى شوند، من هستم و تو و حسن و حسين. و پشت سر ما ذريّه ما، وارد مى شوند و پشت سر ذريه ما دوستداران ما و شيعيان ما از سمت راست و چپ ما.
۱۰۰۸۶.امام باقر عليه السلام :از امّ سلمه. همسر پيامبر صلى الله عليه و آله. درباره على بن ابى طالب عليه السلام سؤال شد. گفت : از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمايد : على و شيعيان او همان رستگارانند.
۱۰۰۸۷.امام صادق عليه السلام :اگر شيعيان ما راست و استوار بودند فرشتگان با آنان دست مى دادند و ابرها بر سرشان سايه مى انداختند و در روز مى درخشيدند و از بالاى سر و زير پاى خود. روزى مى خوردند (بركت از آسمان و زمين بر آنان مى باريد) و هر چه از خدا مى خواستند به آنها مى داد.
1.الصافّات : ۸۳. ۸۴.
2.القصص : ۱۵.
3.الإرشاد : ۱/۴۳.
4.الإرشاد : ۱/۴۱.
5.تحف العقول : ۳۰۲.