۹۶۸۹.عنه عليه السلام :يَشفَعُ الرَّجُلُ في القَبيلَةِ. و يَشفَعُ الرَّجُلُ لِأهلِ البَيتِ. و يَشفَعُ الرجُلُ لِلرَّجُلَينِ على قَدرِ عَمَلِهِ. فذلكَ المَقامُ المَحمودُ.^۱

۲۰۳۰

أدنَى المُؤمِنينَ شَفاعَةً

۹۶۹۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :في المؤمنينَ مَن يَشفَعُ مِثلَ رَبِيعَةَ و مُضَرَ. و أقَلُّ المُؤمنينَ شَفاعَةً مَن يَشفَعُ لِثَلاثِينَ إنسانا.^۲

۹۶۹۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ أدنَى المؤمنينَ شَفاعَةً لَيَشفَعُ لِثلاثينَ إنسانا. فَعِندَ ذلكَ يقولُ أهلُ النارِ : «فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ* و لا صَديقٍ حَمِيمٍ»^۳.^۴

۹۶۸۹.امام باقر عليه السلام :انسان براى قبيله خود شفاعت مى كند ؛ انسان براى خانواده خود شفاعت مى كند ؛ انسان به اندازه عمل خود در حق دو نفر شفاعت مى كند ؛ اين است آن مقام پسنديده.

۲۰۳۰

كمترين اندازه شفاعت مؤمن

۹۶۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در ميان مؤمنان كسانى هستند كه به اندازه قبيله هاى ربيعه و مضر شفاعت مى كنند و مؤمنانى كه كمتر از همه حق شفاعت دارند براى سى نفر شفاعت مى كنند.

۹۶۹۱.امام باقر عليه السلام :مؤمنى كه از همه كمتر مى تواند شفاعت كند. تا سى نفر را شفاعت مى كند. در اين هنگام دوزخيان مى گويند : «ما را نه شفاعت كنندگانى است و نه دوستى مهربان».

1.بحار الأنوار : ۸/۴۳/۴۱.

2.بحار الأنوار: ۸/۵۸/۷۵.

3.الشعراء : ۱۰۰ و ۱۰۱.

4.الكافي : ۸/۱۰۱/۷۲.