۹۶۰۱.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ لحَسّانَ بنِ ثابتٍ ـ ) : اُهجُ المُشركينَ؛ فإنّ جَبرئيلَ مَعَكَ.^۱

۹۶۰۲.الدرّ المنثور عَنِ البُراءِ بنِ عَازِبٍ :قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ. إنّ أبا سُفيانَ بنَ الحرثِ بنِ عبدِ المُطَّلِبِ يَهجُوكَ. فقامَ ابنُ رَواحَةَ فقالَ: يا رسولَ اللّه ِ. اِئذَنْ لي فِيهِ. قالَ : أنتَ الذي تقولُ : ثَبَّتَ اللّه ُ ؟ قالَ : نَعَم يا رسولَ اللّه ِ. قلتُ : ۰ ثَبَّتَ اللّه ُ ما أعطاكَ مِن حَسَنٍ تَثبِيتَ موسى و نَصرا مِثلَ ما نَصَرا ۰ قالَ : و أنتَ يَفعَلُ اللّه ُ بكَ مِثلَ ذلكَ. ثُمّ وَثَبَ كَعبٌ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ. ائذَنْ لي فيهِ. فقالَ : أنتَ الذي تقولُ : هَمَّتْ ؟ قالَ : نَعَم يا رسولَ اللّه ِ. قلتُ : ۰ هَمَّت سُخَينةُ أن تُغالِبَ رَبَّها فَلْيَغْلِبَنَّ مُغالِبَ الغلاّبِ ۰ قالَ : أما إنَّ اللّه َ لم يَنسَ لكَ ذلكَ.^۲

۲۰۰۹

الشِّعرُ المَمدوحُ

۹۶۰۳.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّ مِنَ الشِّعرِ لَحِكَما. و إنّ مِنَ البَيانِ لَسِحرا.^۳

۹۶۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ به حسّان بن ثابت ـ ) فرمود : مشركان را هجو كن كه جبرئيل با توست.

۹۶۰۲.الدرّ المنثور ( ـ به نقل از براء بن عازب ـ ) : به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض شد كه ابو سفيان بن حرث بن عبد المطّلب شما را هجو مى كند. پس. ابن رواحه برخاست و عرض كرد : اى رسول خدا! اجازه دهيد جواب او را بدهم. حضرت فرمود : تويى كه گفته اى : خدا استوار بدارد؟ عرض كرد : آرى. اى رسول خدا. من گفته ام : ۰خدا هر نيكويى را كه به تو داده است، استوار گرداند/ همچنان كه موسى را استوار داشت و پيروزت كند چنان كه او را پيروز كرد. ۰ پيامبر فرمود : خدا با تو نيز چنين كناد. سپس كعب برجست و عرض كرد : اى رسول خدا! به من رخصت دهيد جواب او را بدهم. حضرت فرمود : تويى كه قصيده «هَمَّتْ» را سروده اى؟ عرض كرد : آرى. اى رسول خدا! من گفته ام : ۰سُخَينه^۴ كوشيد تا بر پروردگارش چيره شود/ ولى براى اين بايد بر كسى چيره بشود كه بر همه چيره است. ۰ حضرت فرمود : بدان كه خدا اين را از تو فراموش نكرده است.

۲۰۰۹

شعر ستوده

۹۶۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :برخى شعرها حكمت است و برخى بيانها افسون.

1.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۶.

2.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۶.

3.الأمالي للصدوق : ۷۱۸/۹۸۷. سنن أبي داوود : ۴/۳۰۳/۵۰۱۱ نحوه.

4.لقبى است براى قبيله قريش ـ م.