۹۵۸۰.الإمامُ الصّادقُ عن آبائهِ عليهم السلام: قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: أ لا اُخبِرُكُم بِشَيءٍ إن أنتُم فَعَلتُمُوهُ تَباعَدَ الشَّيطانُ مِنكُم كما تَباعَدَ المَشرِقُ مِن المَغرِبِ ؟ قالوا : بَلى. قالَ : الصَّومُ يُسَوِّدُ وَجهَهُ. و الصَّدَقَةُ تَكسِرُ ظَهرَهُ. و الحُبُّ في اللّه ِ و المُؤازَرَةُ على العَمَلِ الصّالِحِ يَقطَعانِ دابِرَهُ. و الاستِغفارُ يَقطَعُ وَتِينَهُ.۱
(انظر) الذكر : باب ۱۳۴۴.
۲۰۰۳
نَصائِحُ الشَّيطانِ
۹۵۸۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لَمّا دَعا نوحٌ عليه السلام رَبَّهُ عَزَّ و جلَّ على قَومِهِ أتاهُ إبليسُ لَعَنَهُ اللّه ُ فقالَ : يا نوحُ... اذكُرْني في ثلاثةِ مَواطِنَ. فإنّي أقرَبُ ما أكُونُ إلى العَبدِ إذا كانَ في إحداهُنَّ : اُذكُرْني إذا غَضِبتَ. و اذكُرْني إذا حَكَمتَ بينَ اثنَينِ. و اذكُرْني إذا كُنتَ مَع امرأةٍ خاليا لَيسَ مَعَكُما أحَدٌ.۲
۹۵۸۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لَمّا هَبَطَ نوحٌ عليه السلام مِن السَّفينَةِ أتاهُ إبليسُ. فقالَ لَهُ : ما في الأرضِ رجُلٌ أعظَمَ مِنّةً عَلَيَّ مِنكَ. دَعَوتَ اللّه َ على هؤلاءِ الفُسّاقِ فَأرَحتَني منهم ! أ لا اُعَلِّمُكَ خَصلَتَينِ : إيّاكَ و الحَسَدَ فهُو الذي عَمِلَ بي ما عَمِلَ. و إيّاكَ و الحِرصَ فهُو الذي عَمِلَ بآدَمَ ما عَمِلَ.۳
۹۵۸۰.امام صادق عليه السلام ( ـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ) : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : آيا شما را از چيزى خبر ندهم كه اگر به آن عمل كنيد شيطان از شما دور شود. چندان كه مشرق از مغرب دور است؟ عرض كردند : چرا. فرمود : روزه روى شيطان را سياه مى كند. و صدقه پشت او را مى شكند، و دوست داشتن براى خدا و هميارى در كار نيك ريشه او را مى كند، و استغفار شاهرگش را مى زند.
۲۰۰۳
اندرزهاى شيطان
۹۵۸۱.امام باقر عليه السلام :وقتى نوح عليه السلام قوم خود را به درگاه خداوند عزّ و جلّ نفرين كرد. ابليس. كه لعنت خدا بر او باد. نزد وى آمد و گفت : اى نوح!... در سه جا به ياد من باش ؛ زيرا. من در يكى از اين سه جا بيش از هر زمانى به بنده نزديكم : هر گاه خشمگين شدى به ياد من باش. هر گاه ميان دو نفر داورى كردى به ياد من باش و هر گاه با زنى [نا محرم] تنها بودى و هيچ كس با شما نبود به ياد من باش.
۹۵۸۲.امام صادق عليه السلام :چون نوح عليه السلام از كشتى پياده شد. ابليس نزد او آمد و گفت : در روى زمين كسى به اندازه تو در حق من لطف نكرده است ؛ اين تبهكاران را نفرين كردى و مرا از آنان آسوده نمودى ! آيا دو خصلت به تو نياموزم ؟ از حسادت دورى كن ؛ زيرا حسادت بود كه با من آن كرد كه كرد ؛ و از آزمندى نيز بپرهيز ؛ زيرا آزمندى بود كه با آدم آن كرد كه كرد.
1.الأمالي للصدوق : ۱۱۷/۱۰۲.
2.الخصال : ۱۳۲/۱۴۰.
3.الخصال : ۵۱/۶۱.