۹۴۱۸.عنه عليه السلام :الشَّرُّ كامِنٌ في طَبيعَةِ كُلِّ أحَدٍ، فإن غَلَبَهُ صاحِبُهُ بَطَنَ، و إن لم يَغلِبْهُ ظَهَرَ.۱
۹۴۱۹.عنه عليه السلام :النفسُ مَجبولَةٌ على سُوءِ الأدَبِ. و العَبدُ مَأمورٌ بِمُلازَمَةِ حُسنِ الأدَبِ. و النفسُ تَجرِي بطَبعِها في مَيدانِ المُخالَفَةِ. و العَبدُ يَجهَدُ بِرَدِّها عن سُوءِ المُطالَبَةِ. فمتى أطلَقَ عِنانَها فهُو شَريكٌ في فَسادِها. و مَن أعانَ نفسَهُ في هَوى نفسِهِ فقد أشرَكَ نفسَهُ في قَتلِ نَفسِهِ.۲
۱۹۶۱
النَّوادِرُ
۹۴۲۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن وُقِيَ شَرَّ ثلاثٍ فقد وُقِيَ الشَّرَّ كُلَّهُ : لَقلَقَهُ. و قَبقَبَهُ. و ذَبذَبَهُ ؛ فَلَقلَقُهُ لِسانُهُ. و قَبقَبُهُ بَطنُهُ. و ذَبذَبُهُ فَرجُهُ.۳
۹۴۲۱.عنه صلى الله عليه و آله :إن كانَ الشرُّ في شيءٍ ففي اللِّسانِ.۴
۹۴۲۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أخِّرِ الشَّرَّ ؛ فإنّكَ إذا شِئتَ تَعَجَّلتَهُ.۵
۹۴۱۸.امام على عليه السلام :بدى در نهاد هر فردى نهفته است. اگر انسان بر آن چيره شد. همچنان در نهان مى ماند و اگر چيره نشد. آشكار مى شود.
۹۴۱۹.امام على عليه السلام :نفْس آدمى بر بى ادبى سرشته شده و بنده مأمور است كه آداب خوب را كسب كند. نفْس به طور طبيعى در ميدانِ مخالفت مى تازد و بنده مى كوشد خواهشهاى بد او را دفع كند. پس هرگاه زمام نفْس را رها سازد. در فساد آن شريك است و هركه نفْس خويش را در خواهشهايش مدد رساند. در قتل خود. شريك نفْسِ خويش شده است.
۱۹۶۱
گوناگون
۹۴۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه خود را از شرّ سه چيز حفظ كند. خويشتن را از هر شرّى حفظ كرده است : زبان و شكم و شهوت.
۹۴۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر در چيزى بدى وجود داشته باشد. در زبان است.
۹۴۲۲.امام على عليه السلام :بدى را به تأخير انداز ؛ زيرا هرگاه بخواهى مى توانى آن را جلو اندازى.
1.غرر الحكم : ۲۱۹۰.
2.مشكاة الأنوار : ۴۳۳/۱۴۴۸.
3.كنز الفوائد : ۲/۱۰.
4.بحار الأنوار : ۷۱/۲۸۹/۵۳.
5.بحار الأنوار : ۷۷/۲۱۲/۱.