۸۵۰۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في قولِهِ تعالى : {Q} «نَبِّئْنا بِتَأْوِيلِهِ ) : كانَ يقومُ على المَريضِ و يَلتَمِسُ المُحتاجَ و يُوَسِّعُ على المَحبوسِ.^۱

۸۵۰۸.عنه عليه السلام :دَخَلَ يوسُفُ السِّجنَ و هُو ابنُ اثنَتَي عَشْرَةَ سَنةً، و مَكَثَ فيه ثَمان عَشْرَةَ سَنةً. و بَقِيَ بعدَ خروجِهِ ثَمانينَ سَنةً. فذلكَ مِائةُ سَنةٍ و عَشرُ سِنِينَ.^۲

۱۷۵۹

سِجنُ النَّفسِ

۸۵۰۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المَرَضُ أحَدُ الحَبسَينِ.^۳

۸۵۱۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المَسجُونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ.^۴

(انظر) الدنيا : باب ۱۲۴۷. ۱۲۴۸.

۸۵۰۷.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «ما را از تعبير آن آگاه كن كه تو را ) فرمود : آن حضرت، [زندانيانِ ]بيمار را تيمار مى كرد و از حال نيازمندشان جويا مى شد و به افراد زندانى رسيدگى مى نمود.

۸۵۰۸.امام صادق عليه السلام :يوسف دوازده ساله بود كه به زندان افتاد و هيجده سال در زندان ماند و بعد از آزادى اش هشتاد سال عمر كرد كه مجموعا يكصد و ده سال مى شود.

۱۷۵۹

زندان نفْس

۸۵۰۹.امام على عليه السلام :بيمارى. يكى از دو زندان است.

۸۵۱۰.امام صادق عليه السلام :زندانى [واقعى ]كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد.

1.تفسير القمّي : ۱/۳۴۴.

2.الأمالي للصدوق : ۳۲۴/۳۷۶.

3.غرر الحكم : ۱۶۳۶.

4.الكافي : ۲/۴۵۵/۹.