وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ».^۱

أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى ما خَلَقَ اللّه ُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ اليَمِينِ و الشَّمائِلِ سُجَّدا لِلّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ * وَ لِلّهِ يَسْجُدُ ما فِي السّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ دَآبَّةٍ و الْمَلائِكَةُ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ».^۲

(انظر) الحجّ الآية ۱۸.
التسبيح : باب ۱۷۲۸.
بحار الأنوار : ۶۰ / ۱۶۴ باب ۳۴.

۱۷۳۵

السُّجودُ وَ التَّقرُّبُ إلَى اللّه ِ

الكتاب :

كَلاَّ لاَ تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ».^۳

الحديث :

۸۴۵۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يُقَرِّبُ مِنَ اللّه ِ سبحانَهُ إلاّ كَثرَةُ السُّجودِ و الرُّكوعِ.^۴

۸۴۵۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا قالَ لَهُ سعيدُ بنُ يسارٍ : أدعُو و أنا ر ) : نَعَم اُدْعُ و أنتَ ساجِدٌ. فإنَّ أقرَبَ ما يَكونُ العَبدُ إلى اللّه ِ و هُو ساجِدٌ. اُدْعُ اللّه َ عزّ و جلّ لِدُنياكَ و آخِرَتِكَ.^۵

«و بوته^۶ و درخت سجده مى كنند».

«مگر آن چيزها را كه خدا آفريده است نديده اند كه سايه هاى آنها از راست و چپها مى گردد و با فروتنى براى خدا سر بر خاك مى سايند. هرچه در آسمانها و زمين است. از فرشتگان و جنبندگان. خدا را سجده مى كنند و تكبّر نمى ورزند».

۱۷۳۵

سجود و تقرّب به خدا

قرآن :

«هرگز اطاعت او مكن. سجده كن و [به خدا ]نزديك شو».

حديث :

۸۴۵۵.امام على عليه السلام :[بنده را] به خداى سبحان نزديك نكند مگر سجود و ركوع بسيار.

۸۴۵۶.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به سعيد بن يسار كه پرسيد : در حال ركوع ) فرمود : آرى. در حال سجود دعا كن ؛ زيرا نزديكترين زمان بنده به خداوند زمانى است كه در سجده است. [در آن حال] براى دنيا و آخرتت به درگاه خداوند عزّ و جلّ دعا كن.

1.الرحمن : ۶.

2.النحل : ۴۸. ۴۹.

3.العلق : ۱۹.

4.غرر الحكم : ۱۰۸۸۸.

5.بحار الأنوار : ۸۵/۱۳۱/۶.

6.«نجم» گاه به معناى ستاره مى آيد و گاه به معناى گياهان بدون ساقه و در اين جا به قرينه «شجر (درخت)» مقصود، معناى دوم يعنى گياهان بدون ساقه (بوته) است.