۱۷۲۷

تَفسيرُ سُبحانَ اللّه ِ

الكتاب :

سُبْحانَ اللّه ِ عَمَّا يَصِفُونَ».^۱

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ».^۲

الحديث :

۸۴۲۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ( ـ لَمّا سَألَهُ طَلحةُ بنُ عُبيدِ اللّه ِ عن تفسي ) : هُو تَنزيهُ اللّه ِ مِن كلِّ سُوءٍ.^۳

۸۴۲۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ لَمّا سُئلَ عن تفسيرِ «سبحانَ اللّه ِ» ـ ) : هُو تَعظيمُ جَلالِ اللّه ِ عزّ و جلّ و تَنزِيهُهُ عمّا قالَ فيهِ كُلُّ مُشرِكٍ. فإذا قالَهُ العَبدُ صَلّى علَيهِ كُلُّ مَلَكٍ.^۴

۸۴۲۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا سُئلَ عن قَولِ اللّه ِ عزّ و جلّ: {Q} «سُ ) : تَنزيهٌ.^۵

۱۷۲۷

معناى سبحان اللّه

قرآن :

«پاك و منزّه است خدا از آنچه در وصف او مى گويند».

«پاك و منزّه است پروردگار تو. خداوندگار عزّت. از آنچه در وصف او مى گويند».

حديث :

۸۴۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخ به سؤال طلحة بن عبيد اللّه از معناى سبح ) فرمود : آن. منزّه دانستن خداوند است از هر ناشايست.

۸۴۲۲.امام على عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از معناى سبحان اللّه ـ ) فرمود : آن بزرگداشت مقام بلند خداوند عزّ و جلّ و منزّه كردن اوست از هر آنچه مشركان درباره اش مى گويند. هرگاه بنده اين جمله را بگويد. هر فرشته اى بر او درود فرستد.

۸۴۲۳.امام صادق عليه السلام ( ـ آن گاه كه درباره اين سخن خداوند عزّ و جلّ : «سب ) فرمود : به معناى پاك و منزّه دانستن اوست.

1.الصافّات : ۱۵۹.

2.الصافّات : ۱۸۰.

3.الدرّ المنثور : ۱/۲۶۹.

4.معاني الأخبار : ۱۰/۳.

5.معاني الأخبار : ۹/۲.