۸۳۰۴.عنه عليه السلام :ماءُ وَجهِكَ جامِدٌ يُقْطِرُهُ السُّؤالُ، فَانظُرْ عِندَ مَن تُقطِرُهُ.^۱

(انظر) الحاجة : باب ۹۷۱.

۱۷۱۲

طَلَبُ الحاجَةِ مِن غَيرِ أهلِها

۸۳۰۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فَوْتُ الحاجَةِ أهوَنُ مِن طَلَبِها إلى غَيرِ أهلِها.^۲

۸۳۰۶.عنه عليه السلام :إيّاكَ و طَلَبَ الفَضلِ و اكتِسابَ الطَّساسِيجِ. و القَرارِيطِ مِن ذَوِي الأكُفِّ اليابِسَةِ و الوُجوهِ العابِسَةِ؛ فإنّهُم إن أعطَوْا مَنُّوا. و إن مَنَعُوا كَدُّوا.^۳

۸۳۰۷.عنه عليه السلام :لا شَيءَ أوجَعُ مِنَ الاِضطِرارِ إلى مسألَةِ الأغمارِ.^۴

(انظر) الحاجة : باب ۹۷۲.

۸۳۰۴.امام على عليه السلام :آبروى تو. يخِ منجمد است و سؤال و خواهش. آن را قطره قطره مى چكاند. پس. بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى چكانى.

۱۷۱۲

نياز خواهى از نااهل

۸۳۰۵.امام على عليه السلام :با نيازمندى به سر بردن. آسانتر است از دست نياز به سوى نااهل دراز كردن.

۸۳۰۶.امام على عليه السلام :مبادا از صاحبان دستهاى خشك (بى خير) و چهره هاى در هم كشيده، بخششى بخواهى و [حتى] يك پول سياه بگيرى ؛ زيرا اين افراد اگر چيزى بدهند. منّت مى گذارند و اگر ندهند رنجور سازند.

۸۳۰۷.امام على عليه السلام :چيزى دردناكتر از اين نيست كه انسان ناچار شود از افراد نا آزموده كار چيزى بخواهد.

1.نهج البلاغة : الحكمة ۳۴۶.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۶۶.

3.بحار الأنوار : ۹۶/۱۶۰/۳۸.

4.غرر الحكم : ۱۰۷۴۴.