(انظر) عنوان ۳۲ «البِدعة». ۱۷۳ «الذَّنب».

۱۵۵۸

رَهائِنُ القُبورِ

۷۶۸۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ مُخاطِبا للدنيا ـ ) : إلَيكِ عَنّي يا دُنيا !...أينَ الاُمَمُ الذينَ فَتَنتِهِم بِزَخارِفِكِ؟! فَها هُم رَهائنُ القُبورِ. و مَضامِينُ اللُّحُودِ ! و اللّه لو كُنتِ شَخصا مَرئيّا. و قالَبا حسِّيا. لَأقَمتُ علَيكِ حُدودَ اللّه ِ في عِبادٍ غَرَرتِهِم بِالْأمانِيِّ.^۱

۷۶۸۷.عنه عليه السلام :قَد غُودِرَ في مَحَلَّةِ الأمواتِ رَهينا. و في ضِيقِ المَضجَعِ وَحيدا... و صارَتِ الأجسادُ شحِبةً بعدَ بَضَّتِها و العِظامُ نَخِرَةً بَعدَ قُوَّتِها. و الأرواحُ مُرتَهَنَةً بِثِقلِ أعبائها. مُوقِنَةً بِغَيبِ أنبائها.^۲

۷۶۸۸.عنه عليه السلام :و كَأن قد صِرتُم إلى ما صارُوا إلَيهِ. و ارتَهَنَكُم ذلكَ المَضجَعُ و ضَمَّكُم ذلكَ المُستَودَعُ.^۳

(انظر) عنوان ۴۲۷ «القبر».

۱۵۵۸

گروگانهاى گورها

۷۶۸۶.امام على عليه السلام ( ـ به دنيا ـ ) فرمود : دور شو از من اى دنيا!... كجايند آن اقوامى كه با زرق و برق خود، آنان را فريفتى؟ هان! آنان گروگانِ گورهايند و در ميان لحدها! به خدا سوگند. اى دنيا اگر جسمى مشهود و پيكرى محسوس مى بودى. به كيفر آن كه بندگانى را به آرزوهايت فريب دادى. مجازات الهى را بر تو جارى مى ساختم.

۷۶۸۷.امام على عليه السلام :رها شده در كوى مردگان، گروگان است و در تنگناى گور، تنها...بدنهاى تازه و لطيف، دگرگون گشته و استخوانهاى محكم و نيرومند. پوسيده اند و جانها، در گرو بارهاى سنگين [گناه ]خود هستند و به خبرهاى عالم غيب يقين يافته اند.

۷۶۸۸.امام على عليه السلام :گويى شما نيز رهسپار همان جا شده ايد كه آنان شده اند و آن آرامگاه، شما را گروگان گرفته و آن امانتگاه، شما را در آغوش كشيده است.

1.. نهج البلاغة : الكتاب ۴۵.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۸۳.

3.. نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۶.