۱۵۵۴

مَوقِفُ الإسلامِ مِنَ الرَّهبانِيَّةِ

الكتاب :

ثُمَّ قَفَّيْنا عَلَى ءاثارِهِم بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعِيسَى ابْنِ مَريَمَ وَ ءاتَيْناهُ الاْءِنجِيلَ وَ جَعَلْنا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِم إلاَّ ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللّه ِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها فَآتَيْنا الَّذِينَ ءامَنُوا مِنْهُم أجْرَهُم وَ كَثِيرٌ مِّنْهُم فاسِقُونَ».^۱

(انظر) التحريم: ۱.

الحديث :

۷۶۷۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ( ـ لِعُثمانَ بنِ مَظعـونٍ ـ ) : يا عثمانُ. إنّ اللّه َ تباركَ و تعالى لَم يَكتُبْ علَينا الرَّهبانِيَّةَ. إنّما رَهبانِيَّةُ اُمَّتي الجِهادُ في سبيلِ اللّه ِ.^۲

۷۶۷۲.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ لَمّا قالَ لَهُ عُثمانُ بنُ مَظعونٍ : إئذَنْ لَ ) : إنَّ تَرَهُّبَ اُمَّتِي الجُلوسُ في المَساجِدِ انتِظارا للصَّلاةِ.^۳

۱۵۵۴

موضع اسلام در برابر رهبانيت^۴

قرآن :

«سپس پيامبرانمان را پس از ايشان فرستاديم و عيسى بن مريم را [از پى آنها] روانه كرديم و به او انجيل را داديم و در دل پيروانش رأفت و ترحّم نهاديم و رهبانيتى كه به بدعت آورده اند، ما بر آنها مقرّر نكرده ايم. اما در آن خشنودى خدا مى جستند ولى حقّ آن را بسزا نگزاردند. ما از آن ميان به كسانى كه ايمان آورده بودند پاداش داديم ولى بيشترينشان نافرمان بودند».

حديث :

۷۶۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ به عثمان بن مظعون ـ ) فرمود : اى عثمان! خداوند تبارك و تعالى رهبانيّت را بر ما مقرّر نفرموده است. رهبانيت امّت من جهاد كردن در راه خداست.

۷۶۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخ به عثمان بن مظعون كه عرض كرد : به ما اج ) فرمود : رهبانيّت امّت من. به انتظار نماز نشستن. در مساجد است.

1.الحديد : ۲۷.

2.بحار الأنوار : ۸/۱۷۰/۱۱۲.

3.بحار الأنوار : ۸۳/۳۸۱/۴۹.

4.رَهبانيّت : زُهدِ مشهور روحانيان مسيحى كه آن را به خطا. به مسيح عليه السلام نسبت مى دهند و شامل كناره گيرى از مردم و معامله با آنها و نيز ترك ازدواج است.