۱۴۸۱
ضَمانُ الرِّزقِ لِمَن طَلَبهُ
۷۳۳۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اُطلُبُوا الرِّزقَ فإنّهُ مَضمونٌ لِطالِـبِهِ.۱
۷۳۳۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا قالَ لَهُ أبو عُبَيدةَ: اُدعُ اللّه َ لِي ) : أبَى اللّه ُ علَيكَ ذلكَ إلاّ أن يَجعَلَ أرزاقَ العِبادِ بعضِهم مِن بعضٍ. و لكنِ ادْعُ اللّه َ أن يَجعَلَ رِزقَكَ على أيدِي خِيارِ خَلقِهِ. فإنّهُ مِنَ السَّعادَةِ.۲
۷۳۳۳.عنه عليه السلام :لا تَدَع طَلَبَ الرِّزقِ مِن حِلِّهِ فإنّهُ عَونٌ لَكَ عَلى دِينِكَ. و اعقِل راحِلَتَكَ و تَوَكَّل.۳
۱۴۸۲
الاشتِغالُ بِالمَضمونِ عَنِ المَفروضِ
۷۳۳۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا تَتَشاغَلْ عمّا فُرِضَ علَيكَ بِما قد ضُمِنَ لَكَ فإنّهُ لَيسَ بفائتِكَ ما قد قُسِّمَ لَكَ. و لَستَ بِلاحِقٍ ما قد زُوِيَ عنكَ.۴
۷۳۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قد تُكُفِّلَ لَكُم بالرِّزقِ و اُمِرتُم بالعَمَلِ. فلا يَكونَنَّ المَضمونُ لَكُم طَلَبُهُ أولى بِكُم مِن المَفروضِ علَيكُم عَمَلُهُ. مَع أنّهُ و اللّه ِ لَقَدِ اعتَرَضَ الشَّكُّ. و دَخِلَ اليَقينُ. حتّى كَأنَّ الذي ضُمِنَ لَكُم قد فُرِضَ علَيكُم. و كَأنَّ الذي قد فُرِضَ علَيكُم قد وُضِعَ عنكُم.۵
۱۴۸۱
تضمين روزى براى جوينده روزى
۷۳۳۱.امام على عليه السلام :روزى را بجوييد ؛ زيرا روزى براى جوينده آن ضمانت شده است.
۷۳۳۲.امام صادق عليه السلام ( ـ وقتى ابو عبيده به ايشان عرض كرد: دعا كن كه خداو ) فرمود : خداوند چنين كارى نمى كند. او روزى بندگان را در دست يكديگر قرار داده است ؛ اما از خدا بخواه كه روزى ات را در دست بندگان خوبش قرار دهد. كه اين از خوشبختى است.
۷۳۳۳.امام صادق عليه السلام :از طلب روزىِ حلال دست مكش ؛ زيرا طلب روزى حلال تو را در دينت يارى مى رساند. و با توكّل زانوى اُشتر ببند.
۱۴۸۲
مشغول شدن به روزى تضمين شده، شما را از انجام دادن فرايض باز ندارد
۷۳۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مبادا با پرداختن به كسب روزى تضمين شده، از آنچه بر تو واجب شده است بازمانى ؛ زيرا قسمت تو از روزى مى رسد و آنچه قسمت تو نباشد به آن دست نمى يابى.
۷۳۳۵.امام على عليه السلام :خداوند روزىِ شما را تضمين كرده و به عمل (انجام واجبات) فرمان يافته ايد. پس. طلبِ روزىِ تضمين شده، نبايد براى شما مقدّم بر اعمال واجب باشد ؛ ولى به خدا سوگند، كه شك بر شما عارض شده و اوهام نادرست، با يقين درآميخته است. چندان كه آنچه براى شما تضمين شده، گويى به صورت امرى واجب در آمده و گويى آنچه واجب شده، از دوش شما برداشته شده است.
1.الإرشاد : ۱/۳۰۳.
2.تحف العقول : ۳۶۱.
3.الأمالي للمفيد : ۱۷۲/۱.
4.بحار الأنوار: ۷۷/۱۸۷/۱۰.
5.نهج البلاغة: الخطبة۱۱۴.