۷۳۰۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام ( ـ لَمَّا سَألَهُ محمّدُ بنُ مسلمٍ عَن المُرتَدِّ ) : مَن رَغِبَ عن الإسلامِ و كَفَرَ بما أنزَلَ اللّه ُ على محمّدٍ صلى الله عليه و آله بعدَ إسلامِهِ فلا تَوبَةَ لَهُ و قد وَجَبَ قَتلُهُ و بانَت مِنهُ امرَأتُهُ و يُقَسَّمُ ما تَرَكَ على وُلْدِهِ.۱

(انظر) وسائل الشيعة : ۱۸ / ۵۴۴ باب ۱.

۱۴۷۵

المُرتَدُّ بَعدَ التَّوبَةِ

۷۳۰۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن كان مُؤمنا فَحَجَّ و عَمِلَ في إيمانِهِ. ثمّ قد أصابَتهُ في إيمانِهِ فِتنَةٌ. فَكَفَرَ ثُمّ تابَ و آمَنَ. قالَ : يُحسَبُ لَهُ كُلُّ عَمَلٍ صالِحٍ عَمِلَهُ في إيمانِهِ و لا يَبطُلُ مِنهُ شيءٌ.۲

۷۳۰۹.عنه عليه السلام :مَن كان مُؤمنا يَعمَلُ خيرا ثمّ أصابَتهُ فِتنَةٌ فَكَفَرَ ثُمّ تابَ بعدَ كُفرِهِ كُتِبَ لَهُ كلُّ شَيءٍ عَمِلَهُ في إيمانِهِ فلا يُبطِلُهُ كُفرُهُ إذا تابَ بعدَ كُفرِهِ.۳

۷۳۰۷.امام باقر عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال محمّد بن مسلم از حكم مرتدّ ـ ) فرمود : هر كه از اسلام روى برتابد و پس از مسلمان شدن. به آنچه خداوند بر محمّد صلى الله عليه و آله نازل فرموده است. كفر ورزد، توبه اش پذيرفته نيست و بايد كشته شود. زنش از وى جدا گردد و ميراثش ميان فرزندانش تقسيم شود.

۱۴۷۵

وضعيت مرتدّ بعد از توبه

۷۳۰۸.امام باقر عليه السلام :هر مؤمنى در زمانِ ايمان خود، به حج رود و كارى [نيك] انجام دهد و سپس در ايمانش خللى وارد آيد و كافر گردد، ولى بعد توبه كند و ايمان آورد. هر كار خوب و شايسته اى كه در زمان ايمان اوليه اش انجام داده برايش منظور مى شود و چيزى از آن [به سبب كفرش ]باطل نمى گردد.

۷۳۰۹.امام باقر عليه السلام :هر مؤمنى كه در زمان ايمان داشتن، كار نيكى انجام دهد و سپس بر اثر گرفتار شدن به فتنه، كافر گردد، اما بعد از آن توبه كند. هر عمل خيرى كه در زمان ايمانش به جا آورده برايش نوشته و محسوب شود و كفر او، چون پس از آن توبه كرده است. اعمالش را باطل نمى كند.


1.الكافي : ۷/۲۵۶/۱.

2.تهذيب الأحكام : ۵/۴۵۹/۱۵۹۷.

3.دعائم الإسلام : ۲/۴۸۳/۱۷۲۸.