«قُلْ لِمَنْ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلّهِ كتَبَ عَلى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ».۱

الحديث :

۷۱۹۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما خَلَقَ اللّه ُ مِن شيءٍ إلاّ و قد خَلَقَ لَهُ ما يَغلِبُهُ. و خَلَقَ رَحمَتَهُ تَغلِبُ غَضَبَهُ.۲

۷۲۰۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ اللّه َ تباركَ و تعالى الحليمُ العليمُ إنّما غَضَبُهُ على مَن لم يَقبَلْ مِنهُ رِضاهُ. و إنّما يَمنَعُ مَن لَم يَقبَلْ مِنهُ عَطاهُ. و إنّما يُضِلُّ مَن لَم يَقبَلْ مِنهُ هُداهُ... كَتَبَ على نَفسِهِ الرحمَةَ. فَسَبَقَتْ قَبلَ الغَضَبِ فَتَمَّتْ صِدقا و عَدلاً.۳

۱۴۵۸

موجِباتُ الرَّحمَةِ

الكتاب :

وَ لاَ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَ ادْعُوهُ خَوْفا وَ طَمَعا إِنَّ رَحْمَتَ اللّه ِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ».۴

فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللّه ِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطا مُّسْتَقِيما».۵

«بگو : از آنِ كيست آنچه در آسمانها و زمين است؟ بگو : از آنِ خداست. بخشايش را بر خود مقرّر داشته. همه شما را در روز قيامت ـ كه در آن ترديدى نيست ـ گرد مى آورد. آنان كه به زيان خويش كار كرده اند ايمان نمى آورند».

حديث :

۷۱۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند هيچ پديده اى نيافريد، مگر آن كه پديده اى چيره شونده بر آن نيز خلق كرد. رحمت خويش را نيز بيافريد كه بر غضبش چيره شود.

۷۲۰۰.امام باقر عليه السلام :همانا خداوند تبارك و تعالى بردبار و داناست. خشمش. در حقيقت. بر كسى است كه خشنودى او را پذيرا نباشد و از كسى دريغ مى دارد كه پذيراى عطاى او نباشد و كسى را گمراه مى كند كه هدايت او را نپذيرد... خداوند رحمت را بر خود واجب كرده است ؛ پس رحمتِ او بر غضبش پيشى گرفت و به راستى و عدالت به پايان رسيد.

۱۴۵۸

موجبات رحمت

قرآن :

«و در زمين پس از آن كه به صلاح آمده است. فساد مكنيد. و خدا را از روى بيم و اميد بخوانيد ؛ زيرا كه رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است».

«اما آنان را كه به خدا ايمان آورده اند و به او توسل جسته اند در فضل و رحمت خويش در آورد و به راهى راست هدايت كند».


1.الأنعام : ۱۲.

2.كنز العمّال : ۱۰۳۹۰.

3.الكافي : ۸/۵۲/۱۶.

4.الأعراف : ۵۶.

5.النساء : ۱۷۵.