۷۱۹۷.عنه عليه السلام :لا يَهلِكُ مُؤمنٌ بينَ ثلاثِ خِصالٍ : شهادَةِ أن لا إلهَ إلاّ اللّه ُ وحدَهُ لا شَريكَ لَهُ، و شفاعَةِ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله. و سَعَةِ رَحمَةِ اللّه ِ عزّ و جلّ.^۱

۷۱۹۸.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :ما ظَنُّكَ بالرَّؤوفِ الرحيمِ الذي يَتَوَدَّدُ إلى مَن يُؤذِيهِ بأوليائهِ. فكيفَ بِمَن يُؤذى فيهِ ؟! و ما ظَنُّكَ بالتوّابِ الرحيمِ الذي يَتوبُ على مَن يُعادِيهِ. فكيف بِمَن يَتَرَضّاهُ و يَختارُ عَداوَةَ الخَلقِ فيهِ؟!^۲

۱۴۵۷

تَعَهُّدُ اللّه ِ بِالرَّحمَةِ

الكتاب :

وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عليكُمْ كتَبَ رَبُّكُمْ عَلى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ».^۳

۷۱۹۷.امام زين العابدين عليه السلام :با وجود سه چيز. مؤمن هلاك نمى شود: گواهى دادن به يگانگى و بى انبازى خداوند، و شفاعت رسول خدا، و گستردگى رحمت خداوند عزّ و جلّ.

۷۱۹۸.امام كاظم عليه السلام :چه گمان برى به آن مهر ورزِ مهربانى كه با آن كس كه با آزار دادنِ دوستانش، او را مى آزارد، دوستى مى كند. چه رسد به كسانى كه در راه او آزار مى بينند؟ و چه گمان برى به آن توبه پذيرِ مهربانى كه از دشمنش توبه مى پذيرد. چه رسد به كسى كه خشنودى اش را مى جويد و دشمنى مردم را به خاطر او برمى گزيند ؟

۱۴۵۷

خداوند. رحمت را تعهّد كرده است

قرآن :

«چون ايمان آورندگان به آيات ما نزد تو آمدند. بگو : سلام بر شما. خدا بر خويش مقرّر كرده كه شما را رحمت كند ؛ زيرا هر كس از شما كه از روى نادانى كار بدى كند آن گاه توبه نمايد و نيكوكار شود، بداند كه خدا آمرزنده مهربان است».

1.بحار الأنوار : ۷۸/۱۵۹/۱۰.

2.تحف العقول : ۳۹۹.

3.الأنعام : ۵۴.