۷۱۲۴.عنه صلى الله عليه و آله :أربَى الرِّبا تَفضيلُ المَرءِ على أخِيهِ بالشَّتمِ.۱
۷۱۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ أربَى الرِّبا الاستِطالَةُ في عِرضِ المسلمِ بغَيرِ حقٍّ.۲
(انظر) عنوان ۲۱۶ «السبّ». ۳۴۴ «العِرض». ۳۸۰ «العيب». ۴۰۰ «الغيبة».
۱۴۴۲
آكِلُ الرِّبا مُستَحِلاًّ مُحارِبٌ
الكتاب :
يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه َ وَ ذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إن كُنتُم مُّؤمِنِينَ * فَإنْ لَم تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّه ِ وَ رَسُولِه وَ إنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُؤُوسُ أمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَ لاَ تُظْلَمُونَ».۳
الحديث :
۷۱۲۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا بلَغهُ أنّ رَجلاً كانَ يَأكُلُ الرِّبا و ) : لئن أمكَنَنِي اللّه ُ عزّ و جلّ (مِنهُ) لَأضرِبَنَّ عُنُقَهُ.۴
۷۱۲۷.مستدرك الوسائل :عليُّ بنُ إبراهيمَ في تفسيرهِ ـ في قولهِ تعالى : «يا أيُّها الَّذِينَ آمَنوا اتَّقُوا اللّه َ و ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الربا...» ـ : فإنّهُ كانَ سببُ نُزولِها أنّهُ لَمّا أنزَلَ اللّه ُ تَعالى : «الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرّبا» ۵ ـ الآية ـ فقامَ خالدُ بنُ الوَليدِ إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ. رَبا أبِي في ثَقيفٍ و قد أوصانِي عِندَ مَوتِهِ بأخذِهِ. فَأنزَلَ اللّه ُ تباركَ و تعالى : «يا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه َ و ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبوا...» . قالَ : مَن أخَذَ الرِّبا وَجَبَ علَيهِ القَتلُ.۶
۷۱۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدترين ربا. اين است كه انسان در ناسزاگويى بر برادرش فزونى گيرد.
۷۱۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدترين ربا. دست درازىِ ناحق به آبروى مسلمان است.
۱۴۴۲
كسى كه ربا خوارى را حلال شمارد محارب است
قرآن :
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا بترسيد و اگر ايمان آورده ايد. ربا را هر چه باقى مانده است رها كنيد. و اگر چنين نكرديد با خدا و رسول او اعلان جنگ دهيد. و اگر توبه كنيد اصل سرمايه از آنِ شماست. در اين حال نه ستم كرده ايد و نه به شما ستم شده است».
حديث :
۷۱۲۶.امام صادق عليه السلام ( ـ آنگاه كه به ايشان خبر رسيد مردى ربا مى خورد و ا ) فرمود : اگر خداوند عزّ و جلّ مرا بر او چيره گرداند، گردنش را خواهم زد.
۷۱۲۷.مستدرك الوسائل :على بن ابراهيم در تفسير خود ذيل آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا بترسيد و ربا را هر چه باقى مانده است رها كنيد...» مى گويد : سبب نزول آيه. آن بود كه وقتى آيه «كسانى كه ربا مى خورند...» نازل شد. خالد بن وليد به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد : اى رسول خدا! پدرم در ميان ثقيف مالى به ربا داد و موقع مردن به من وصيت كرد كه آن ربا را بگيرم ! در اين هنگام خداوند متعال آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا بترسيد و آنچه از ربا باقى مانده است رها كنيد...» را نازل فرمود. فرمود : كسى كه ربا بگيرد كشتنش واجب است.
1.كنز العمّال : ۸۱۰۶.
2.كنز العمّال : ۸۱۰۷.
3.البقرة : ۲۷۸. ۲۷۹.
4.الكافي : ۵/۱۴۷/۱۱.
5.البقرة : ۲۷۵.
6.تفسير القمّي : ۱/۹۳.