۶۷۱۹.الإمامُ الهاديُّ عليه السلام :مَن هانَتْ علَيهِ نَفسُهُ فلا تَأمَنْ شَرَّهُ.^۱

۱۳۶۰

لا يَنبَغي لِلمُؤمِنِ أن يُذِلَّ نفسَهُ

۶۷۲۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن أقَرَّ بالذُّلِّ طائعاً فَلَيسَ مِنّا أهلَ البيتِ.^۲

۶۷۲۱.الإمامُ الحسينُ عليه السلام ( ـ مخاطِباً عَسكرَ يَزيدَ يَوم عاشوراءَ ـ ) : ألا إنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قد رَكَزَ بينَ اثنتَينِ بينَ القِلَّةِ (السّلّة) و الذِّلَّةِ. و هَيْهاتَ ما آخُذُ الدَّنِيَّةَ. أبَى اللّه ُ ذلكَ و رسولُهُ. و جُدودٌ طابَت. و حُجُورٌ طَهُرَت. واُنُوفٌ حَمِيَّةٌ. و نُفوسٌ أبِيَّةٌ. لا تُؤثِرُ مَصارِعَ اللِّئامِ على مَصارِعِ الكِرامِ.^۳

۶۷۲۲.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :ما يَسُرُّني بِنَصيبِي مِنَ الذُّلِّ حُمرُ النَّعَمِ.^۴

۶۷۱۹.امام هادى عليه السلام :هر كه براى خود ارزشى قائل نباشد، از شرّش ايمن مباش.

۱۳۶۰

مؤمن را نشايد كه خود را خوار سازد

۶۷۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه آزادانه، خوارى و زبونى را بپذيرد از ما خاندان نيست.

۶۷۲۱.امام حسين عليه السلام ( ـ به لشكر يزيد در روز عاشورا ـ ) فرمود : هلا! اين فرزندْ خوانده (زنا زاده) پسر فرزندْ خوانده مرا ميان دو امر مخيّر كرده است : ميان شمشير و ذلّت. اما هيهات كه من تن به ذلّت و پستى دهم. خدا و رسول او و نياكان پاكيزه و دامنهاى پاك [كه مرا پرورده] و دلهاى غيرتمند و جانهاى والا و بزرگ منش. خوارى را نپذيرند و هلاكت زبونانه را بر كشته شدن شرافتمندانه ترجيح ندهند.

۶۷۲۲.امام زين العابدين عليه السلام :حتى اگر شتران سرخ موى به من دهند حاضر نيستم تن به كمترين خوارى سپارم.

1.تحف العقول : ۴۸۳.

2.تحف العقول : ۵۸.

3.بحار الأنوار : ۴۵/۹.

4.بحار الأنوار : ۴۶/۱۰۰/۸۸.