۵۷۸۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :يَنبَغي للمُؤمِنِ أن يَكونَ دُعاؤهُ فِي الرَّخاءِ نَحْوا مِن دُعائهِ فِي الشِّدَّةِ.^۱

۵۷۸۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن تَقَدَّمَ في الدُّعاءِ استُجيبَ لَهُ إذا نَزَلَ بِهِ البَلاءُ. و قالَتِ المَلائكَةُ : صَوْتٌ مَعروفٌ. وَ لَم يُحجَبْ عَنِ السَّماءِ. وَ مَن لَم يَتَقَدَّمْ في الدُّعاءِ لَم يُستَجَبْ لَهُ إذا نَزَلَ بِهِ البَلاءُ وَ قالَتِ المَلائكَةُ : إنَّ ذَا الصَّوتَ لا نَعرِفُهُ.^۲

۵۷۸۸.عنه عليه السلام :أوْحَى اللّه ُ تَبارَكَ و تَعالى إلى داوود عليه السلام : اُذكُرْني في سَرَّائكَ أستَجِبْ لَكَ في ضَرَّائكَ.^۳

۱۲۰۳

الحَثُّ عَلَى الدُّعاءِ في كُلِّ حاجَةٍ

۵۷۸۹.بحار الأنوار :فيما أوحَى اللّه ُ إلى موسى عليه السلام : يا موسى. سَلْني كلَّ ما تَحتاجُ إلَيهِ. حتّى عَلَفَ شاتِكَ. و مِلحَ عَجينِكَ.^۴

۵۷۸۶.امام باقر عليه السلام :سزاوار است كه مؤمن هنگام آسايش همان گونه دعا كند كه هنگام گرفتارى.

۵۷۸۷.امام صادق عليه السلام :كسى كه در دعا كردن پيشدستى كند (هميشه دعا كند نه فقط موقع بلا و گرفتارى). هرگاه بلا بر او نازل شود، دعايش اجابت گردد و فرشتگان گويند : صدايى آشناست و از آسمان (درگاه خدا) پوشيده نمانَد. اما كسى كه در دعا كردن پيشدستى نكند. چون بلا به او رسد، دعايش مستجاب نشود و فرشتگان گويند : ما اين صدا را نمى شناسيم.

۵۷۸۸.امام صادق عليه السلام :خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : در زمان آسايشت به ياد من باش. تا من هنگام گرفتارى ات دعاى تو را اجابت كنم.

۱۲۰۳

تشويق به دعا كردن براى هر حاجتى

۵۷۸۹.بحار الأنوار :در آنچه خداوند به موسى وحى كرده است : اى موسى! هر چه نياز دارى از من بخواه. حتّى علوفه گوسفند و نمك خميرت را.

1.الكافي : ۲/۴۸۸/۱.

2.الكافي : ۲/۴۷۲/۱.

3.مكارم الأخلاق : ۲/۱۰/۱۹۹۱.

4.بحار الأنوار : ۹۳/۳۰۳/۳۹.