(انظر) بحار الأنوار : ۱۰۱ / ۱۱۸ باب ۱۶.
۱۲۹۳
التَّداوي بِالحَرامِ
الكتاب :
إنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ المَيْتَةَ و الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّه ِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إثْمَ عَلَيهِ إنَّ اللّه َ غَفُورٌ رَحِيمٌ».۱
وَ مَا لَكُم ألاَّ تَأكُلُوا مِمّا ذُكِرَ اسْمُ اللّه ِ عَلَيهِ وَ قَد فَصَّلَ لَكُم ما حَرَّمَ عَلَيْكُم إلاّ ما اضْطُرِرْتُمْ إلَيْهِ وَ إنَّ كَثِيراً لَيُضِلُّونَ بِأَهوائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ إنَّ رَبَّكَ هُوَ أعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ».۲
(انظر) المائدة: ۳. الأنعام: ۱۴۵. النحل: ۱۱۵.
الحديث :
۶۳۸۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :خَلَقَ الخَلقَ و عَلِمَ ما تَقومُ بهِ أبدانُهُم و ما يُصلِحُها. فَأحَلَّهُ لَهُم و أباحَهُ. و عَلِمَ ما يَضُرُّهم فَنَهاهُم عَنهُ. ثمّ أحَلَّهُ للمُضطَرِّ في الوقتِ الذي لا يَقومُ بَدَنُهُ إلاّ بهِ. فَأحَلَّهُ بقَدْرِ البُلغَةِ لا غيرَ ذلكَ.۳
۱۲۹۳
درمان با چيزهاى حرام
قرآن :
«جز اين نيست كه مردار و خون و گوشت خوك و هر آنچه را كه به هنگام ذبح نام غير خدا بر آن بخوانند. بر شما حرام كرد. اما كسى كه ناچار شود هرگاه كه از حد نگذراند و متجاوز نباشد بر او. گناهى نيست ؛ زيرا خدا آمرزنده و بخشاينده است».
«چرا از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمى خوريد و خدا چيزهايى را كه بر شما حرام شده است به تفصيل بيان كرده است مگر آن گاه كه ناچار گرديد. بسيارى بى هيچ دانشى ديگران را گمراه پندارهاى خود كنند. هر آينه پروردگار تو به متجاوزان از حد. داناتر است».
حديث :
۶۳۸۷.امام باقر عليه السلام :خداوند مردمان را آفريد و دانست كه چه چيز مايه قوام و صحّت بدن آنهاست. پس [استفاده از] آنها را برايشان حلال و مباح كرد و دانست كه چه چيز به آنان زيان مى رساند. از آنها بازشان داشت. در عين حال. براى كسى كه ناچار [از خوردن اين منهيات ]باشد و بدنش جز با استفاده از آن. قوام و صحّت نيابد. حلال كرد اما به اندازه نياز نه بيشتر.
1.البقرة : ۱۷۳.
2.الأنعام : ۱۱۹.
3.بحار الأنوار: ۶۲/۸۲/۱.