۶۳۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لِكُلِّ عِلّةٍ دَواءٌ.^۱

۱۲۹۰

عَدَمُ التَّسَرُّعُ في تَناوُلِ الدَّواءِ

۶۳۶۷.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :تَجَنَّبِ الدَّواءَ ما احتَمَلَ بَدنُكَ الداءَ. فإذا لم يَحتَمِلِ الداءَ فالدواءُ.^۲

۶۳۶۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَتَداوَى المُسلمُ حتّى يَغلِبَ مَرَضُهُ صِحَّتَهُ.^۳

۶۳۶۹.عنه عليه السلام :اِمْشِ بدائكَ ما مَشى بكَ.^۴

۶۳۷۰.عنه عليه السلام :لا تَضطَجِعْ ما استَطَعتَ القِيامَ مع العِلَّةِ.^۵

۶۳۷۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن ظَهَرَت صِحَّتُهُ على سُقْمِهِ فَيُعالِجُ بِشَيءٍ فَماتَ فأنا إلى اللّه ِ مِنهُ بَرِيءٌ.^۶

۶۳۷۲.عنه عليه السلام :ثلاثةٌ تُعقِبُ مَكروهاً... و شُربُ الدواءِ مِن غيرِ علّةٍ و إن سَلِمَ مِنهُ.^۷

۶۳۷۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَيسَ مِن دواءٍ إلاّ و هو يُهَيِّجُ داءً. و ليسَ شيءٌ في البَدنِ أنفَعَ مِن إمساكِ اليدِ إلاّ عمّا يَحتاجُ إلَيهِ.^۸

۶۳۶۶.امام على عليه السلام :هر دردى دارويى دارد.

۱۲۹۰

شتاب نكردن در مصرف دارو

۶۳۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا زمانى كه بدنت بيمارى را تحمل مى كند. از مصرف دارو پرهيز كن و هرگاه آن را تحمل نكرد. آنگاه به دارو روى آر.

۶۳۶۸.امام على عليه السلام :مسلمان خود را مداوا نكند مگر آنگاه كه بيمارى او بر سلامتش چيره گردد.

۶۳۶۹.امام على عليه السلام :تا زمانى كه بيمارى با تو مى سازد تو با آن بساز.

۶۳۷۰.امام على عليه السلام :تا زمانى كه بيمارى تو را از پا نينداخته است، خود را در بستر مينداز.

۶۳۷۱.امام صادق عليه السلام :هر كه سلامتش بر بيمارى اش چيره باشد و با اين حال خود را با چيزى درمان كند و [بر اثر آن ]بميرد من نزد خدا از او بيزارى مى جويم.

۶۳۷۲.امام صادق عليه السلام :سه چيز است كه پيامد ناخوشايند دارد... و [ از آن جمله است : ]خوردن دارو بدون بيمارى هر چند شخص از آن دارو سالم بماند.

۶۳۷۳.امام كاظم عليه السلام :هيچ دارويى نيست. مگر آنكه خود بيمارى تازه اى را دامن مى زند. براى بدن چيزى سودمندتر از پرهيز و خوردن غذا در حدّ نياز بدن نيست.

1.. غرر الحكم : ۷۲۷۵.

2.بحار الأنوار : ۸۱/۲۱۱/۳۰.

3.الخصال : ۶۲۰/۱۰.

4.. نهج البلاغة : الحكمة ۲۷.

5.بحار الأنوار: ۸۱/۲۰۴/۷.

6.. الخصال : ۲۶/۹۱.

7.بحار الأنوار : ۷۸/۲۳۴/۵۳.

8.الكافي : ۸/۲۷۳/۴۰۹.