۱۲۸۸

التَّداوي

۶۳۶۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ نبيّاً مِنَ الأنبياءِ مَرِضَ. فقالَ : لا أتَداوى حتّى يكونَ الذي أمرَضَنِي هُو الذي يَشفينِي. فأوحَى اللّه ُ تعالى إلَيهِ: لا أشفِيكَ حتّى تَتَداوى. فإنَّ الشِّفاءَ مِنّي.^۱

۱۲۸۹

لِكُلِّ عِلَّةٍ دَواءٌ

۶۳۶۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّ اللّه َ تعالى لم يُنزِل داءً إلاّ أنزَلَ لَهُ دواءً عَلِمَهُ مَن عَلِمَهُ. و جَهِلَهُ مَن جَهِلَهُ. إلاّ السّامُ و هو المَوتُ.^۲

۶۳۶۳.عنه صلى الله عليه و آله :ما أنزَلَ اللّه ُ مِن داءٍ إلاّ أنزَلَ لَهُ شِفاءً.^۳

۶۳۶۴.عنه صلى الله عليه و آله :تَداوَوا فإنَّ اللّه َ تعالى لَم يُنزِلْ داءً إلاّ و قد أنزَلَ اللّه ُ لَهُ شِفاءً. إلاّ السّامَ و الهَرَمَ.^۴

۶۳۶۵.عنه صلى الله عليه و آله :يا أيُّـها الناسُ تَداوَوا. فإنّ اللّه َ تعالى لم يَخلُقْ داءً إلاّ خَلَقَ لَهُ شِفاءً. إلاّ السّامَ. و السّامُ المَوتُ.^۵

۱۲۸۸

درمان كردن

۶۳۶۱.امام صادق عليه السلام :يكى از پيامبران بيمار شد ؛ پس گفت : خود را درمان نمى كنم تا همو كه بيمارم كرده است شفايم دهد. خداوند تعالى به او وحى كرد كه : تا خود را درمان نكنى شفايت ندهم ؛ زيرا شفا دادن از من است.

۱۲۸۹

هر دردى را دارويى است

۶۳۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال هيچ دردى نداد مگر آن كه دارويش را نيز داد. عده اى آن را مى شناسند و عده اى نمى شناسند؛ جز مرگ [كه دارويى ندارد].

۶۳۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند هيچ دردى نداد مگر آن كه برايش شفايى قرار داد.

۶۳۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خود را مداوا كنيد ؛ زيرا خداوند متعال هيچ دردى نداد مگر آنكه برايش شفايى نهاد. بجز مرگ و پيرى [كه دوايى ندارد].

۶۳۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! خود را درمان كنيد ؛ زيرا خداوند متعال هيچ دردى نيافريد مگر آنكه برايش شفا (دارويى) نيز آفريد بجز مرگ.

1.بحار الأنوار:۶۲/۶۶/۱۵.

2.. كنز العمّال : ۲۸۰۷۹.

3.بحار الأنوار: ۶۲/۶۸/۲۱.

4.. كنز العمّال : ۲۸۰۸۸.

5.كنز العمّال : ۲۸۰۹۰.