۶۳۱۹.عنه عليه السلام :مَن عَتَبَ على الدهرِ طالَ مَعتَبُهُ.۱

۶۳۲۰.عنه عليه السلام :ما قالَ الناسُ لشيءٍ : طوبى لَهُ. إلاّ و قد خَبَأ لَهُ الدهرُ يَومَ سوءٍ.۲

۱۲۷۶

الدَّهرُ يَومانِ

۶۳۲۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الدهرُ يَومانِ : فيَومٌ لَكَ و يَومٌ علَيكَ. فإذا كانَ لكَ فلا تَبطَرْ. و إذا كانَ عَليكَ فلا تَحزَنْ. فَبِكِلَيهِما سَتُختَبَرُ.۳

۶۳۲۲.عنه عليه السلام :الدهرُ يَومانِ : يومٌ لكَ و يومٌ علَيكَ. فان كانَ لَكَ فلا تَبطَرْ. و إن كانَ عليكَ فلا تَضجَرْ.۴

۶۳۲۳.عنه عليه السلام :الدهرُ يومانِ : يومٌ لكَ و يومٌ علَيكَ. فإذا كانَ لَكَ فلا تَبطَرْ. و إذا كانَ علَيكَ فاصبِر.۵

۶۳۲۴.عنه عليه السلام ( ـ فيما أوصَى إلى ابنِهِ الحسنِ عليه السلام ـ ) : و اعلَم يا بُنَيَّ إنّ الدهرَ ذو صُروفٍ فلا تَكُن مِمَّن يَشتَدُّ لائمَتُهُ و يَقِلُّ عند الناسِ عُذرُهُ.۶

۶۳۱۹.امام على عليه السلام :هر كه روزگار را سرزنش كند. سرزنشش به درازا كشد.

۶۳۲۰.امام على عليه السلام :مردم درباره هيچ چيزى نگفته اند : «خوشا آن» مگر اين كه روزگار براى آن. روز بدى را ذخيره كرده است.

۱۲۷۶

روزگار، دو روز است

۶۳۲۱.امام على عليه السلام :روزگار دو روز است ؛ روزى به كام تو و روزى به زيان تو. چون به كام تو بود، سرمست مشو و چون به زيان تو بود، غمناك مباش ؛ زيرا هر دو مايه آزمايش توست.

۶۳۲۲.امام على عليه السلام :روزگار، دو روز است ؛ روزى با توست و روزى بر تو. اگر با تو بود، سرمست مشو و اگر بر تو بود، بيقرارى مكن.

۶۳۲۳.امام على عليه السلام :روزگار، دو روز است. روزى به كام تو و روزى به زيان تو. هرگاه به كام تو گشت. سرمست مشو و چون به زيان تو شد. شكيبا باش.

۶۳۲۴.امام على عليه السلام ( ـ در سفارش به فرزند خود حسن عليه السلام ـ ) فرمود : فرزندم! بدان كه روزگار همواره چهره عوض مى كند و ديگرگون مى شود ؛ پس. چونان كسى مباش كه [زمانه را] سخت سرزنش مى كند و عذرش نزد مردمان اندك است.


1.غرر الحكم : ۸۵۷۰.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۲۸۶.

3.تحف العقول : ۲۰۷.

4.بحار الأنوار : ۷۸/۱۳/۷۱.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۳۹۶.

6.بحار الأنوار : ۷۷/۲۱۰/۱.