۱۲۶۰

مَثَلُ الإنسانِ وَ الدُّنيا

۶۲۴۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما لِي و الدنيا ؟! إنّما مَثَلِي و مَثَلُ الدنيا كَمَثَلِ راكبٍ مَرَّ لِلقَيلولَةِ في ظِلِّ شَجـرَةٍ في يَومٍ صَيفٍ ثُمّ راحَ و تَرَكَها.^۱

۶۲۴۲.بحار الأنوار :دَخَلَ عمرُ على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و هو على حصيرٍ قد أثَّرَ في جَنبِهِ فقال : يا نَبِيَّ اللّه ِ. لَوِ اتَّخَـذتَ فِراشاً أوثَرَ مِنهُ ! فقالَ: ما لِي و للدنيا ؟! ما مَثَلِي و مَثَلُ الدنيا إلاّ كراكبٍ سارَ في يومٍ صـائفٍ فاستَظَلَّ تحتَ شَجَرةٍ ساعةً مِن نهارٍ ثُمّ راحَ و تَرَكَها.^۲

۱۲۶۱

مَثَلُ مَن خَبَرَ الدُّنيا

۶۲۴۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّما مَثَلُ مَن خَبَرَ الدنيا كَمَثَلِ قومٍ سَفْرٍ نَبا بِهِم مَنزِلٌ جَديبٌ فَأمُّوا مَنزِلاً خَصيباً و جَناباً مَرِيعاً، فاحتَمَلُوا وَعْثاءَ الطريقِ. و فِراقَ الصديقِ. و خُشُونةَ السَّفَرِ. و جُشوبَةَ المَطعَمِ. لِيَأتُوا سَعَةَ دارِهِم و مَنزِلَ قَرارِهِم.^۳

۱۲۶۰

حكايت انسان و دنيا

۶۲۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرا با دنيا چه كار!؟ همانا حكايت من و دنيا حكايت مسافرى است كه در يك روز تابستانى براى خواب نيمروز در سايه درختى فرود مى آيد و سپس آن جا را ترك مى كند و مى رود.

۶۲۴۲.بحار الأنوار :عمر بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شد. ديد پيامبر بر بوريايى خفته و بر پهلوى آن حضرت رد انداخته است ؛ عرض كرد : اى پيامبر خدا! خوب است فرش نرمترى تهيه كنيد! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : مرا با دنيا چه كار!؟ حكايت من و دنيا حكايت مسافرى است كه در يك روز تابستانى ساعتى از روز را در سايه درختى فرود مى آيد و سپس آن جا را ترك مى كند و مى رود.

۱۲۶۱

مَثَل كسى كه دنيا را آزموده است

۶۲۴۳.امام على عليه السلام :داستان آن كس كه دنيا را آزموده. همچون حكايت گروه مسافرانى است كه فرود آمدن در منزلى خشك و بى آب و علف را خوش ندارند و برآنند تا به جايى پُر نعمت و سرسبز و خرّم فرود آيند ؛ از اين رو، دشوارى راه و فراق يار و سختى سفر و ناگوارى خوراك را تحمّل مى كنند، تا به سراى وسيع و دلباز و منزل آسوده خود درآيند.

1.. بحار الأنوار: ۷۳/۱۱۹/۱۱۰.

2.بحار الأنوار : ۷۳/۱۲۳/۱۱۲.

3.نهج البلاغة: الكتاب۳۱.