۳۹۷۰.بحار الأنوار :رُوي أنَّه سئلَ العالِمُ عليه السلام عنِ الرّجُلِ يُصْبِحُ مَغْموما لا يَدْري سَببَ غَمِّهِ. فقالَ : إذا أصابَهُ ذلكَ فلْيَعْلَمْ أنَّ أخاهُ مَغْمومٌ. و كذلكَ إذا أصْبَحَ فَرْحانَ لغَيرِ سَببٍ يُوجِبُ الفَرَحَ. فباللّه ِ نَسْتَعينُ على حُقوقِ الإخْوانِ.^۱

(انظر) القلب : باب ۳۳۳۶.

۸۲۹

الحُزنُ المَمدوحُ

۳۹۷۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما عُبِدَ اللّه ُ عزّ و جلّ على مِثْلِ طُولِ الحُزْنِ.^۲

۳۹۷۲.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ و قد سُئلَ : أينَ اللّه ُ ؟ ـ ) : عِندَ المُنْكَسِرةِ قُلوبُهُم.^۳

۳۹۷۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كَم مِن حَزينٍ وَفَدَ بِه حُزنُهُ على سُرورِ الأبَدِ !^۴

۳۹۷۴.عنه عليه السلام :مَن طالَ حُزنُهُ على نَفْسِهِ في الدُّنيا، أقَرَّ اللّه ُ عَينَهُ يَومَ القِيامَةِ و أحَلَّهُ دارَ المُقامةِ.^۵

۳۹۷۰.بحار الأنوار :روايت شده است كه از امام كاظم عليه السلام سؤال شد: فردى غمگين مى شود بى آن كه علت اندوه خود را بداند ؟ فرمود : اگر اندوهى به او رسد بداند كه برادرش غمى دارد. همچنين است اگر بى دليل شاد شود. پس. در اداى حقوق برادران از خدا مدد مى جوييم.

۸۲۹

اندوه پسنديده

۳۹۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ با چيزى همانند اندوه طولانى عبادت نشده است.

۳۹۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخ به اين پرسش كه : خدا كجاست ؟ ـ ) فرمود : نزد شكسته دلان.

۳۹۷۳.امام على عليه السلام :بسا اندوهگينى كه اندوهش او را به شادمانى هميشگى كشاند.

۳۹۷۴.امام على عليه السلام :هر كه در دنيا بر نفس خويش اندوه بسيار خورد، خداوند در روز قيامت او را شادمان گرداند و در سراى ماندگارى جايش دهد.

1.بحار الأنوار : ۷۴/۲۲۷/۲۰.

2.مكارم الأخلاق : ۲/۳۶۷/۲۶۶۱.

3.بحار الأنوار: ۷۳/۱۵۷/۳.

4.. غرر الحكم : ۶۹۶۴.

5.غرر الحكم : ۹۰۲۷.