الحديث :
۵۲۰۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :سُبحانَكَ ما أعْظَمَ ما نَرى مِن خَلْقِكَ ! و ما أصْغَرَ كُلَّ عَظيمَةٍ في جَنبِ قُدْرتِكَ ! و ما أهْوَلَ ما نَرى مِن مَلَكوتِكَ ! و ما أحْقَرَ ذلكَ فيما غابَ عنّا مِن سُلطانِكَ ! و ما أسْبَغَ نِعَمَكَ في الدُّنيا ! و ما أصْغَرَها في نِعَمِ الآخِرَةِ !۱
۱۱۰۶
الدَّليلُ الخامِسُ على إثباتِ الصَّانِعِ
فَسْخُ العزائمِ و نَقْضُ الهممِ
۵۲۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَرفْتُ اللّه َ سُبحانَهُ بفَسْخِ العَزائمِ. و حَلِّ العُقودِ. و نَقْضِ الهِمَمِ.۲
۵۲۰۹.عنه عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عنِ الدَّليلِ على إثْباتِ الصّانعِ ـ ) : ثَلاثةُ أشْياءَ : تَحْويلُ الحالِ. و ضَعْفُ الأرْكانِ. و نَقْضُ الهِمَّةِ.۳
۵۲۱۰.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :إنّ رجُلاً قامَ إلى أميرِ المؤمنينَ عليه السلام فقالَ: يا أميرَ المؤمنينَ. بِما ذا عَرَفْتَ ربَّكَ ؟ قالَ : بفَسْخِ العَزْمِ و نَقْضِ الهَمِّ ؛ لَمّا هَمَمْتُ فحِيلَ بَيني و بَينَ هَمّي. و عَزمْتُ فخالَفَ القَضاءُ عَزْمي. عَلِمْتُ أنّ المُدَبِّرَ غَيري.۴
حديث :
۵۲۰۷.امام على عليه السلام :منزّهى تو اى خدا، چه بزرگ است آنچه از آفريده هاى تو مى بينيم ! و چه خُرد و اندك است هر بزرگى در برابر قدرت تو ! چه هول انگيز است آنچه از ملكوت (پادشاهى) تو مى بينيم ! و چه خُرد و حقير است اينها در برابر آنچه از قدرتِ تو، از ديدگان ما پنهان است ! و چه بسيار است نعمتهاى تو در دنيا ! و چه ناچيزند اين نعمتها در برابر نعمتهاى آخرت!
۱۱۰۶
دليل پنجم بر اثبات وجود خدا
بر هم زدن تصميمها و در هم شكستن خواسته ها
۵۲۰۸.امام على عليه السلام :من خداوند سبحان را به درهم شكستن عزمها و فرو ريختن تصميمها و برهم خوردن اراده ها و خواستها شناختم.
۵۲۰۹.امام على عليه السلام ( ـ وقتى از ايشان سؤال شد : دليل بر اثبات صانع چيست ) فرمود : سه چيز : دگرگونى حالات. سست و نا توان شدن اعضاى بدن، و برهم خوردن خواست و اراده.
۵۲۱۰.امام حسين عليه السلام :مردى در برابر امير المؤمنين عليه السلام برخاست و عرض كرد : اى امير مؤمنان ! خدا را به چه شناختى؟ حضرت فرمود : به بر هم زدن تصميم و در هم شكستن قصد. وقتى قصد كارى كردم، ميان من و قصدم مانعى به وجود آمد و آنگاه كه تصميمى گرفتم، قضاى الهى با تصميم من ناسازگارى كرد. پس دانستم كه تدبير كننده اى جز من وجود دارد.
1.نهج البلاغة: الخطبة ۱۰۹.
2.. نهج البلاغة: الحكمة ۲۵۰.
3.بحار الأنوار : ۳/۵۵/۲۹.
4.التوحيد : ۲۸۸/۶.