۵۰۶۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ لَمّا قالَ لَه بعضُ اليَهودِ : ما دَفَنْتُم نَب ) : إنَّما اخْتَلَفْنا عَنهُ لا فيهِ. و لكنَّكُم ما جَفّتْ أرْجُلُكُم مِن البَحرِ حتّى قُلْتُم لنَبيِّكُم : «اجْعَلْ لَنا إلها كَما لَهُمْ ءآلِهَةٌ قالَ إنَّكُمْ قَومٌ تَجْهَلُونَ» ^۱.^۲

۵۰۶۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلام ( ـ في قولهِ تعالى : {Q} «أوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعَا» ) : و هُو اخْتِلافٌ في الدِّينِ و طَعْنُ بَعضِكُم على بَعضِ. «و يُذيقَ بَعْضَكُم بَأسَ بَعْضٍ» و هُو أنْ يَقْتُلَ بَعضُكُم بَعْضا. و كُلُّ هذا في أهلِ القِبْلَةِ.^۳

۱۰۶۰

تَفسيرُ «اختِلافُ اُمَّتي رَحمَةٌ»

۵۰۶۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :اخْتِلافُ اُمّتي رَحمَةٌ.^۴

۵۰۶۷.امام على عليه السلام ( ـ در پاسخ به يهوديى كه به امام عليه السلام گفت: ه ) فرمود : ما، در جانشينى او اختلاف كرديم نه درباره خود او. اما شما، هنوز پاهايتان از آب دريا نخشكيده بود كه به پيامبرتان گفتيد : «همچنان كه آنان را خدايان است براى ما نيز خدايى در نظر گير. پس او گفت : شما مردمى نادانيد».

۵۰۶۸.امام باقر عليه السلام ( ـ درباره آيه «يا جامه، پراكندگى بر شما بپوشاند» ـ ) فرمود : مقصود پراكندگى در دين و انگ زدن آنان به يكديگر است. «و خشم و كين گروهى را به گروه ديگر بچشاند» اين است كه يكديگر را مى كشند. و همه اينها درباره مسلمانان است.

۱۰۶۰

معناى «اختلاف امت من رحمت است»

۵۰۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اختلاف امّت من، رحمت است.

1.الأعراف : ۱۳۸.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۳۱۷.

3.تفسير القمّي : ۱/۲۰۴.

4.كنز العمّال : ۲۸۶۸۶. قال المناويّ في الفيض (۱/۲۰۹) : لم أقف له على سندٍ صحيح. و قال الحافظ العراقيّ : سنده ضعيف. (كما في هامش كنز العمّال).