۱۰۵۴

كانَ النّاسُ اُمَّةً واحِدَةً

الكتاب :

كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّه ُ النَّبيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْـزَلَ مَعَهُـمُ الْكِتـابَ بِالْحَـقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُـوا فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيـهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ».^۱

وَ مَا كَانَ النَّاسُ إِلاّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيما فِيهِ يَخْتَلِفُونَ».^۲

الحديث :

۵۰۴۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كانوا قَبلَ نُوحٍ اُمّةً واحِدَةً على فِطْرَةِ اللّه ِ لا مُهْتَدينَ و لا ضُلاّلاً. فَبعَثَ اللّه ُ النَّبِيّينَ.^۳

۵۰۵۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عن قولِ اللّه ِ: {Q} «كانَ النّاسُ ا ) : كانَ هذا قَبلَ نُوحٍ اُمّةً واحِدَةً... كانوا ضُلاّلاً. كانوا لا مُؤمنينَ و لا كافِرينَ و لا مُشْرِكينَ.^۴

(انظر) الميزان في تفسير القرآن : ۲ / ۱۱۱ ـ ۱۵۷.

۱۰۵۴

مردم امّتى واحد بودند

قرآن :

«مردم يك امت بودند. پس خدا پيامبران بشارت دهنده و ترساننده را بفرستاد و بر آنها كتاب بر حقّ نازل كرد تا آن كتاب در آنچه مردم اختلاف دارند حكم كند ولى جز كسانى كه بر آنها كتاب نازل شد در آن اختلاف نكردند».

«و مردم جز يك امت نبودند. ميانشان اختلاف افتاد. و اگر نبود و عده اى كه پيش از اين از جانب پروردگارت مقرّر گشته بود بى گمان در آنچه بر سر آن اختلاف مى كنند داورى شده بود».

حديث :

۵۰۴۹.امام باقر عليه السلام :پيش از نوح، مردم يك امت بودند و بر سرشت خدايى ؛ نه رهيافته و نه گمراه. پس خداوند پيامبران را برانگيخت.

۵۰۵۰.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از آيه «مردم يك امت بودند» ـ ) فرمود : پيش از نوح، مردم يك امت بودند... در سرگشتگى به سر مى بردند. نه مؤمن بودند. نه كافر و نه مشرك.

1.البقرة : ۲۱۳.

2.يونس : ۱۹.

3.مجمع البيان : ۲/۵۴۳.

4.تفسير العيّاشي : ۱/۱۰۴/۳۰۶.