۱۰۲۷

الخُصومَةُ

الكتاب :

هذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ».^۱

الحديث :

۴۸۸۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المُخاصَمَةُ تُبْدي سَفَهَ الرّجُلِ و لا تَزيدُ في حَقِّهِ.^۲

۴۸۸۳.عنه عليه السلام :مَن بالَغَ في الخُصومَةِ أَثِمَ. و مَن قَصّرَ فيها ظَلَمَ. و لا يَستَطيعُ أنْ يَتَّقيَ اللّه َ مَن خاصَمَ.^۳

۴۸۸۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الخُصومَةُ تَمْحَقُ الدِّينَ. و تُحْبِطُ العَمَلَ. و تُورِثُ الشَّكَّ.^۴

۴۸۸۵.عنه عليه السلام :إيّاكَ و الخُصوماتِ. فإنَّها تُورِثُ الشَّكَّ. و تُحْبِطُ العَمَلَ. و تُرْدي صاحِبَها. و عسى أنْ يَتَكلّمَ الرّجُلُ بالشَّيءِ لا يُغْفَرُ لَهُ.^۵

۱۰۲۷

مشاجره

قرآن :

«اين دو گروه درباره پروردگارشان به مشاجره برخاسته اند. براى آنان كه كافرند جامه هايى از آتش بريده اند و از بالا بر سرشان آب جوشان مى ريزند».

حديث :

۴۸۸۲.امام على عليه السلام :مشاجره. نادانى انسان را آشكار مى كند و چيزى به [مطلبِ] حقّ او نمى افزايد.

۴۸۸۳.امام على عليه السلام :آن كه در مشاجره زياده روى كند، گنهكار است و آن كه در مشاجره كوتاهى كند، [بر خود ]ستم كرده است. مشاجره گر نمى تواند تقواى الهى داشته باشد.

۴۸۸۴.امام باقر عليه السلام :مشاجره، دين را نابود و عمل را باطل مى كند و شكّ و ترديد به بار مى آورد.

۴۸۸۵.امام باقر عليه السلام :از مشاجرات بپرهيزيد كه شكّ و ترديد به بار مى آورند و عمل را بى اجر مى كنند و مشاجره كننده را نابود مى گردانند و بسا كه انسان [در هنگام مجادله كردن] سخنى نا بخشودنى به زبان آورد.

1.الحجّ : ۱۹.

2.غرر الحكم : ۱۵۵۱.

3.نهج البلاغة : الحكمة ۲۹۸.

4.التوحيد : ۴۵۸/۲۱.

5.الأمالي للصدوق : ۵۰۳/۶۸۹.