۱۰۱۶
بَعدَ مَقتَلِ الخَوارجِ
۴۸۳۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :يَكونُ في اُمَّتي أشباهُ هذا يَقرَأونَ القُرآنَ لا يُجاوِزُ تَراقِيَهُم يَمرُقونَ مِنَ الدّين كما يَمرُقُ السَهْمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ كُلَّما قُطِعَ قَرْنٌ نَشَأَ قَرْنٌ. حتّى يَخْرُجَ في بَقِيَّتِهِم الدَّجّالُ.۱
۴۸۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ و قَد مَرَّ بقَتْلى الخَوارجِ ـ ) : بُؤْسا لَكُم ! لَقد ضَرَّكُم مَن غَرَّكُم. فقيلَ لَهُ : مَن غَرَّهُم يا أميرَ المؤمنينَ ؟ فقالَ : الشَّيطانُ المُضِلُّ. و الأنْفُسُ الأمّارَةُ بالسُّوءِ. غَرَّتْهُم بالأمانيِّ. و فَسَحَتْ لَهُم. بِالمَعاصي، و وَعَدَتْهُم الإظْهارَ. فاقْتَحَمَتْ بهِم النّارَ.۲
۴۸۳۶.عنه عليه السلام :أيُّها النّاسُ. فإنّي فَقَأْتُ عَينَ الفِتنَةِ. و لَم يَكُن لِيَجْتَرِئَ علَيها أحَدٌ غَيري بَعدَ أنْ ماجَ غَيْهَبُها (ظُلْمَتُها). و اشْتَدَّ كَلَبُها.۳
۴۸۳۷.عنه عليه السلام ( ـ لَمّا قُتلَ الخوارِجُ فقيلَ لَهُ : يا أميرَ الم ) : كَلاّ و اللّه ِ، إنَّهُم نُطَفٌ في أصْلابِ الرِّجالِ و قَراراتِ النّساءِ. كُلَّما نَجَمَ مِنهُم قَرْنٌ قُطِعَ. حتّى يكونَ آخِرُهُم لُصوصا سَلاّبِينَ.۴
۱۰۱۶
پس از كشته شدن خوارج
۴۸۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در بين امّتم افرادى مى باشند كه قرآن مى خوانند، امّا از استخوان ترقوه شان فراتر نمى رود [و ]مانند گذر تير از هدف، از دين خارج مى شوند. هر گاه شاخى قطع شود شاخى ديگر برويد تا آن كه از ميان باقيمانده آنان، دجال سر بر آرد.
۴۸۳۵.امام على عليه السلام ( ـ در هنگام عبور از جنازه خوارج ـ ) فرمود : بدا به حال شما! آن كس كه فريبتان داد به شما زيان رساند. عرض شد: اى امير مؤمنان! چه كسى فريبشان داد ؟ فرمود : شيطان گمراه كننده و نفس فرمان دهنده به بدى؛ به آرزوهاى خام فريبشان داد و ميدان گناهان را بر آنان فراخ گردانيد و به آنان وعده پيروزى داد و آن گاه آنان را در كام آتش فرو برد.
۴۸۳۶.امام على عليه السلام :اى مردم ! من چشم فتنه را در آوردم، در زمانى كه تاريكيش موج مى زد و هارى و سختى آن اوج گرفته بود و كسى جز من جرأت دفع آن را نداشت.
۴۸۳۷.امام على عليه السلام ( ـ آن گاه كه خوارج كشته شدند و به ايشان عرض شد ) : اى امير مؤمنان! اين جماعت همه نابود شدند. فرمود : هرگز. به خدا قسم كه آنها نطفه هايى در پشت مردان و زهدانهاى زنان هستند. هر گاه شاخى از آنان برويد. قطع گردد تا اين كه سرانجام از آنان عده اى راهزن و دزد بر جاى ماند.
1.كنز العمّال : ۳۱۶۱۱.
2.نهج البلاغة : الحكمة ۳۲۳.
3.نهج البلاغة : الخطبة ۹۳.
4.نهج البلاغة : الخطبة ۶۰.