۴۷۸۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :يُسْلَكُ بالسَّعيدِ طَريقَ الأشْقياءِ حتّى يَقولَ النّاسُ : ما أشْبَهَهُ بِهِم. بَلْ هُو مِنهُم !ثُمّ يَتَدارَكُهُ السَّعادَةُ. و قَد يُسْلَكُ بالشَّقِيِّ طَريقَ السُّعَداءِ حتّى يَقولَ النّاسُ : ما أشْبَهَهُ بهِم. بَلْ هُو مِنْهُم ! ثُمّ يَتَدارَكُهُ الشَّقاء. إنّ مَن عَلِمَهُ اللّه ُ تعالى سَعيدا و إنْ لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ فُواقُ ناقَةٍ خَتَمَ لَهُ بالسَّعادَةِ.۱
(انظر) عنوان ۲۳۳ «السعادة». ۲۷۳ «الشقاوة».
۱۰۰۳
موجِباتُ حُسنِ العاقِبَةِ
الكتاب :
وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاَةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْأَلُكَ رِزْقا نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوى».۲
تِلْكَ الدَّارُ الاْخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لا يُريدُونَ عُلُوّا فِي الْأَرْضِ وَ لاَ فَسَادا وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ».۳
الحديث :
۴۷۸۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنْ أرَدْتَ أنْ يُؤْمِنَكَ اللّه ُ سُوءَ العاقِبَةِ فاعْلَمْ أنَّ ما تَأْتيهِ مِن خَيرٍ فبفَضْلِ اللّه ِ و تَوفيقِهِ. و ما تَأْتيهِ مِن سُوءٍ فبِإمْهالِ اللّه ِ و إنْظارِهِ إيّاكَ و حِلْمِهِ و عَفْوِهِ عَنكَ.۴
۴۷۸۶.امام صادق عليه السلام :گاه انسان خوشبخت، راه شور بختان را مى پيمايد، چندان كه مردم مى گويند : چقدر او شبيه نگون بختان است، بلكه يكى از آنان است ؛ اما سرانجام، خوشبختى به سراغش مى آيد. و گاه انسان بدبخت [در آغاز.] راه نيكبختان را مى پويد، تا آن جا كه مردم مى گويند : چقدر او شبيه سعادتمندان است، بلكه از خود آنان است، اما سرانجام، بدبختى، او را فرا مى گيرد. كسى كه علم خدا، بر خوشبختى او تعلّق گرفته است، اگر از عمر دنيا [زمانى] به اندازه فاصله ميان دو شير دوشيدن شتر باقى مانده باشد. سرانجام خوشبخت مى شود.
۱۰۰۳
موجبات نيك فرجامى
قرآن :
«كسان خود را به نماز فرمان ده و خود در آن كار پافشارى كن. از تو روزى نمى خواهيم. ما به تو روزى مى دهيم. و فرجام از آن پرهيزگارى است».
«اين سراى آخرت را از آن كسانى ساخته ايم كه در اين جهان نه خواهان برترى جويى هستند و نه خواهان فساد. و فرجام نيك از آن پرهيزگاران است».
حديث :
۴۷۸۷.امام على عليه السلام :اگر مى خواهى كه خداوند تو را از بد عاقبتى نگه دارد بدان كه هر خوبى كه به تو مى رسد از فضل و توفيق خداست و هر بدى كه به تو مى رسد خداوند به تو مهلت و فرصت داده است.از بردبارى و گذشت او نسبت به خودت بترس.
1.التوحيد : ۳۵۷/۴.
2.طه : ۱۳۲.
3.القصص : ۸۳.
4.بحار الأنوار : ۷۰/۳۹۲/۶۰.