(انظر) التجارة : باب ۴۴۷.

۹۳۸

لا يَحِلُّ مالُ المُؤمِنِ إلاّ بِطيبِ نَفسِهِ

الكتاب :

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاّ أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللّه َ كَانَ بِكُمْ رَحِيما».^۱

الحديث :

۴۴۵۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ( ـ مِن خُطبتهِ في حجّةِ الوَداعِ ـ ) : أيُّها النّاسُ. إنّما المؤمنونَ إخْوَةٌ. و لا يَحِلُّ لِمؤمنٍ مالُ أخيهِ إلاّ مِن طِيبِ نَفْسٍ مِنهُ.^۲

۹۳۸

استفاده از مال مؤمن، جز با رضايت او حلال نيست

قرآن :

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! اموال يكديگر را به ناحقّ مخوريد. مگر آن كه تجارتى باشد كه هر دو طرف بدان رضايت داده باشيد. و يكديگر را مكشيد. هر آينه خدا با شما مهربان است».

حديث :

۴۴۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در بخشى از خطبه حجّة الوداع ـ ) فرمود : اى مردم ! همانا مؤمنان با يكديگر برادرند و بر هيچ مؤمنى استفاده از مال برادرش روا نيست، مگر با رضايت خود او.

1.النساء : ۲۹.

2.بحار الأنوار : ۷۶/۳۵۰/۱۳.