۴۲۷۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : السّابِقونَ إلى ظِلِّ العَرشِ طُوبى لَهُم. قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ. و مَن هُم ؟ فقالَ : الّذينَ يَقْبَلونَ الحقَّ إذا سَمِعوهُ. و يَبْذُلونَهُ إذا سُئِلوهُ. و يَحْكُمونَ للنّاسِ كحُكْمِهِم لأنفُسِهِم.۱
۴۲۷۹.عنه عليه السلام :فلا تَنْفِروا مِن الحقِّ نِفارَ الصَّحيحِ مِن الأجْرَبِ. و الباري من ذِي السَّقَمِ.۲
۸۹۷
انشِراحُ الصَّدرِ لِقَبولِ الحَقِّ
۴۲۸۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن ضاقَ صَدرُهُ لَم يَصْبِرْ على أداءِ حقٍّ.۳
۴۲۸۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ اللّه َ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شرَحَ صَدرَهُ للإسلامِ. فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطَقَ لِسانَهُ بالحقِّ و عَقَدَ قَلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ. فإذا جَمعَ اللّه ُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسْلامُهُ.... و إذا لَم يُرِدِ اللّه ُ بعَبدٍ خَيرا وَكَلَهُ إلى نفسِهِ. و كانَ صَدرُهُ ضَيِّقا حَرَجا. فإنْ جرَى على لِسانِه حقٌّ لَم يَعْقِدْ قَلبَهُ علَيهِ. و إذا لَم يَعقِدْ قَلبَهُ علَيهِ لَم يُعْطِهِ اللّه ُ العَملَ بهِ.۴
۴۲۷۸.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : خوشا به حال شتابندگان به سوى سايه عرش. عرض شد : اى رسول خدا ! آنان چه كسانى هستند ؟ فرمود : كسانى كه چون حقّ را بشنوند، بپذيرند و هرگاه حقّ از آنان خواسته شود، دريغ نورزند و براى مردم همان گونه داورى كنند كه براى خود مى كنند.
۴۲۷۹.امام على عليه السلام :از حقّ مگريزيد، آن گونه كه انسان سالم از شخص گر، و تندرست از بيمار مى گريزد.
۸۹۷
دريا دلى در پذيرش حقّ
۴۲۸۰.امام على عليه السلام :كسى كه سينه اش تنگ باشد، تحمّل به جاى آوردن حقّ را ندارد.
۴۲۸۱.امام صادق عليه السلام :خداوند هرگاه خوبى بنده اى را بخواهد، سينه اش را براى اسلام فراخ مى گرداند و هر گاه اين نعمت را به او داد، زبانش را به حقّ گويا كند و دلش را به آن عقيده مند سازد، پس. او به حقّ عمل كند و چون خداوند اين همه را به او دهد، اسلامش را كامل كرده است... و هرگاه خداوند خوبى بنده اى را نخواهد، او را به خودش وا گذارد و سينه اش تنگ و در فشار باشد. اگر حقّى بر زبانش جارى شود، در دل به آن اعتقادى نداشته باشد و چون عقيده قلبى نداشته باشد، خداوند توفيق عمل به آن را به او ندهد.
1.. النوادر للراوندي: ۲۳/۱۳۷.
2.نهج البلاغة: الخطبة۱۴۷.
3.. كنز الفوائد : ۱/۲۷۸.
4.الكافي : ۸/۱۳/۱.