۷۸۱

النَّفيُ «إنَّما جَزاءُ الّذينَ يُحارِبونَ اللّهَ و رسولَه و يَسْعَونَ في الأرضِ فَسادا أنْ يُقتَّلوا......... » ـ

۳۷۰۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في قولِ اللّهِ عزّ و جلّ : ) : هذا نَفْيُ المُحارَبةِ غيرُ هذا النَّفْيِ. يَحْكُمُ علَيهِ الحاكِمُ بقَدْرِ ما عَمِلَ و يُنفَى و يُحْمَلُ في البَحرِ. ثُمَّ يُقذَفُ بهِ لَو كانَ النَّفْيُ مِن بَلدٍ إلى بَلدٍ. كأنْ يَكونَ إخْراجُهُ من بَلدٍ إلى بَلدٍ آخرَ عِدْلَ القَتْلِ و الصَّلْبِ و القَطْعِ. و لكنْ يكونُ حَدّا يُوافِقُ القَطْعَ و الصَّلْبَ.^۱

۳۷۰۴.عنه عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عن نَفْيِ المُحارِبِ ـ ) : يُنْفى مِن مِصْرٍ إلى مِصْرٍ، إنّ عَليّا عليه السلام نَفى رجُلَينِ مِن الكُوفةِ إلى غَيرِها.^۲ «أوْ يُنْفَوا مِنَ الأرضِ» كيفَ يُنْفى و ما حَدُّ نَفْيِهِ ؟ ـ

۳۷۰۵.عنه عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عن قولهِ تعالى : ) : لا يُبايَـعُ و لا يُؤْوى و لا يُتَصَدَّقُ علَيهِ.^۳

۷۸۱

تبعيد

۳۷۰۳.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «همانا سزاى كسانى كه با خدا و پيامبر او مى جنگند و در زمين به فساد مى كوشند، جز اين نيست كه كشته شوند......... » ـ ) فرمود : تبعيد محاربه غير از تبعيد معمولى است. قاضى، به نسبت جرمى كه او مرتكب شده است، درباره اش حكم صادر مى كند. و تبعيد مى شود و او را به دريا مى برند و در دريا مى اندازند. اگر صرفا تبعيد از شهرى به شهر ديگر باشد چگونه معادل كشته شدن يا به دار آويختن است؟ بلكه بايد تبعيد او به گونه اى باشد كه با قتل و دار زدن و قطع دست و پا برابرى كند.

۳۷۰۴.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از تبعيد محارب ـ ) فرمود : از شهر تبعيد مى شود. امير المؤمنين عليه السلام دو مرد را از كوفه به جاى ديگر تبعيد كرد.

۳۷۰۵.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از آيه «يا از زمين تبعيد شوند» و اين كه كيفيّت تبعيد و حدّ و مرز آن چيست ؟ ـ ) فرمود : نبايد با او معامله شود. يا به او پناه داد و يا صدقه داد (كمك مالى نمود).

1.الكافي : ۷/۲۴۷/۱۰.

2.دعائم الإسلام : ۲ / ۴۷۷ / ۱۷۱۴. انظر وسائل الشيعة : ۱۸/۵۳۳/۳.

3.الكافي : ۷/ ۲۴۶/۴.