۷۷۸

المُحارِبُ

الكتاب :

(إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلاَفٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ).^۱

(أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النّاسَ جَمِيعا).^۲

الحديث :

۳۶۸۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن شَهرَ سَيفَهُ فدَمُهُ هَدْرٌ.^۳

۳۶۸۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اللِّصُّ المُحارِبُ فاقْتُلْهُ. فَما أصابَكَ فدَمُهُ في عُنُقي.^۴

۳۶۹۰.عنه عليه السلام ( ـ و قد قَضى في رجُلٍ أقْبَلَ بنارٍ فأشْعَلَها في دارِ قَومٍ. فاحْتَرَقَتْ و احْتَرَقَ مَتاعُهُم ـ ) : يُغْرَمُ قيمةَ الدارِ و ما فيها. ثُمَّ يُقْتَلُ.^۵

۷۷۸

محارب

قرآن :

«سزاى كسانى كه با خدا و رسول او جنگ مى كنند و در زمين به فساد مى كوشند آن است كه كشته يا به دار آويخته شوند يا دستها و پاهايشان يكى از چپ و يكى از راست بريده شود يا از سرزمين خود تبعيد شوند».

«هر كس، كس ديگر را نه به قصاص قتل كسى يا ارتكاب فسادى بر روى زمين بكشد، چنان است كه همه مردم را كشته باشد».

حديث :

۳۶۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس [عليه ديگران ]شمشير بركشد مهدور الدم است.

۳۶۸۹.امام على عليه السلام :دزد محارب^۶ را بكش و نگران نباش ؛ خونش به گردن من.

۳۶۹۰.امام على عليه السلام ( ـ درباره مردى كه خانه قومى را به آتش كشيده و بر اثر آن. خانه و اثاث آن سوخته بود، چنين داورى كرد كه ـ ) : تاوان خانه و اثاث آن را بپردازد و سپس كشته شود.

1.المائدة : ۳۳.

2.المائدة : ۳۲.

3.الجعفريّات : ۸۳.

4.المحاسن : ۲/۱۰۷/۱۲۸۹.

5.تهذيب الأحكام : ۱۰/۲۳۱/۹۱۲.

6.دزدى كه مسلحانه دست به دزدى زند.