۷۴۲
لِكُلِّ شَيءٍ حَدٌّ
الكتاب :
(وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ ما فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ).۱
الحديث :
۳۵۶۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما مِن شَيءٍ يُقَرّبُكُم مِن الجَنّةِ و يُباعِدُكـُم مِن النّارِ إلاّ و قَـد نَهَيْتُكُم عَنـهُ و أمَرْتُكُم بـهِ.۲
۳۵۶۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ اللّهَ تباركَ و تعالى......... جَعلَ لكُلِّ شيءٍ حَدّا. و جَعلَ علَيهِ دَليلاً يَدُلُّ علَيهِ. و جَعلَ على مَن تَعدّى ذلك الحَدَّ حَدّا.۳
۳۵۶۶.المحاسن عن أبي لبيد البحراني عن الإمام الباقر عليه السلام :أنَّهُ أتاهُ رجُلٌ بمَكّةَ فقالَ لَهُ : يا محمّدَ بنَ عليٍّ. أنتَ الّذي تَزعُمُ أنَّهُ لَيس شَيءٌ إلاّ و لَهُ حَدٌّ ؟ فقالَ أبو جعفرٍ عليه السلام : نَعَم. أنا أقولُ : إنَّهُ لَيس شَيءٌ مِمّا خَلقَ اللّهُ صَغيرا و كَبيرا إلاّ و قَد جَعلَ اللّهُ لَه حَدّا. إذا جُوِّزَ بهِ ذلكَ الحَدُّ فقد تُعُدِّيَ حَدُّ اللّهِ فيهِ. قالَ : فما حَدُّ مائدَتِكَ هذهِ ؟ قالَ : تَذْكُرُ اسمَ اللّهِ حينَ تُوضَعُ. و تَحْمَدُ اللّهَ حينَ تُرْفَعُ. و تَقُمُّ ما تَحْتَها. قالَ : فما حَدُّ كُوزِكَ هذا ؟ قالَ : لا تَشْرَبُ مِن مَوضِعِ اُذُنِهِ. و لا مِن مَوضِعِ كَسْرِهِ.۴
۷۴۲
هر چيزى حدّ و مرزى دارد
قرآن :
«هيچ جنبنده اى در روى زمين نيست و هيچ پرنده اى با بالهاى خود در هوا نمى پرد، مگر آن كه امتهايى چون شما هستند. ما در كتاب هيچ چيز را فروگذار نكرده ايم. و سپس همه نزد پروردگارشان گرد آورده مى شوند».
حديث :
۳۵۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ چيز نيست كه شما را به بهشت نزديك گرداند و از آتش دور كند، مگر اين كه من درباره آن امر و نهى كرده ام.
۳۵۶۵.امام باقر عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى......... براى هر چيزى حدّ و مرزى قرار داده و براى نشان دادن آن مرز. نشانه اى گذاشته است و براى كسى كه از آن مرز فراتر رود، حدّ [مجازات] معيّن كرده است.
۳۵۶۶.المحاسن ( ـ به نقل از ابو لبيد بحرانى از امام باقر عليه السلام ـ ) : مردى در مكه خدمت امام باقر عليه السلام رسيد و عرض كرد : اى محمّد بن على ! شما مى گويى هيچ چيز نيست مگر آن كه حدّى دارد ؟ امام باقر عليه السلام فرمود : آرى، من مى گويم : هرچه خدا آفريده است، از كوچك و بزرگ. برايش حدّى قرار داده است، كه اگر از آن حدّ تجاوز شود از حدّى و مرزى كه خدا برايش نهاده تجاوز شده است. عرض كرد : مثلاً حدّ همين سفره شما چيست؟ فرمود: حدّش اين است كه وقتى آن را مى گسترانى، نام خدا را برى و چون آن را جمع مى كنى، خدا را سپاس گويى و زيرش را بروبى. عرض كرد: حدّ اين ابريق شما چيست؟ فرمود: حدّش اين است كه از گوشه آن و يا از جاى شكستگى اش آب نخورى.
1.الأنعام : ۳۸.
2.المحاسن : ۱/۴۳۳/۱۰۰۳.
3.الكافي : ۱/۵۹/۲.
4.المحاسن:۱/۴۲۸/۹۸۷.