۲۰۵۷.عنه عليه السلام :قد كانَ قَبلَكُم قَومٌ يُقتَلونَ و يُحرَقونَ و يُنشَرونَ بالمَناشِيرِ و تَضِيقُ علَيهِمُ الأرضُ بِرُحْبِها فما يَردُّهُم عمّا هُم علَيهِ شَيءٌ مِمّا هُم فيهِ مِن غير تِرَةٍ وَ تَروا مَن فَعلَ ذلكَ بهِم و لا أذىً. بَل ما نَقِموا مِنهُم إلاّ أنْ يؤمِنوا باللّهِ العَزيزِ الحَميدِ. فاسْألوا ربَّكُم دَرَجاتِهِم. و اصبِروا على نَوائبِ دَهرِكُم تُدْرِكوا سَعْيَهُم.۱(انظر) الدنيا : باب ۱۲۵۱ ـ ۱۲۵۲.
۴۰۶
ابتِلاءُ المُؤمِنِ بِأنواعِ البَلاءِ
۲۰۵۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عنِ ابتلاءِ المؤمنِ بالجُذامِ و البَرَصِ و أشْباهِ هذا ـ ) : و هلْ كُتِبَ البلاءُ إلاّ على المؤمنِ ؟!۲
۲۰۵۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ المؤمنَ يُبْتلى بكُلِّ بَليّةٍ و يَموتُ بكُلِّ مِيتةٍ. إلاّ أنَّهُ لاَ يقتُلُ نَفسَهُ.۳
۲۰۶۰.بحار الأنوار عن سدير:قُلتُ لأبي جَعفَرٍ عليه السلام : هلْ يَبْتلي اللّهُ المؤمنَ؟ فَقالَ : و هلْ يُبْتلى إلاّ المؤمنُ ؟ حتّى أنّ صاحِبَ ياسِينَ قالَ : «يا لَيْتَ قَومِي يَعْلَمونَ» ۴ كانَ مُكَنَّعا. قلتُ: و ما المُكَنَّعُ ؟! قالَ: كانَ بهِ جُذامٌ.۵
۲۰۵۷.امام صادق عليه السلام :پيش از شما مردمى بودند كه كشته مى شدند، سوخته مى شدند، با ارّه قطعه قطعه مى شدند و زمين با همه فراخى بر آنان تنگ مى گشت، ولى هيچ يك از اينها، آنان را از دين حق و عقيده شان، روي گردان نمى كرد. آنان نه ستمى كرده و نه آزارى رسانده بودند كه سزاوار اين كيفرها باشند، بلكه تنها بدين سبب از آنان انتقام مى كشيدند كه به خداى توانا و ستوده ايمان داشتند. از خدا بخواهيد كه درجات آنان را به شما عطا فرمايد. بر سختيها و گرفتاريهاى زمان خود صبورى ورزيد، تا به پاى تلاش آنها برسيد.
۴۰۶
آزمايش مؤمن به انواع بلاها
۲۰۵۸.امام صادق عليه السلام ( ـ وقتى از ايشان پرسيده شد: آيا مؤمن به جذام و پيسى و امثال آن مبتلا مى شود؟ ـ ) فرمود : مگر بلا جز براى مؤمن نوشته شده است؟!
۲۰۵۹.امام باقر عليه السلام :مؤمن به هر بلايى گرفتار مى شود و به هر مرگى مى ميرد، امّا خود كشى نمى كند.
۲۰۶۰.بحار الأنوار ( ـ به نقل از سدير ـ ) : به امام باقر عليه السلام عرض كردم : آيا خداوند مؤمن را مبتلا مى كند؟ فرمود: مگر كسى جز مؤمن دچار بلا مى شود؟ حتّى صاحب ياسين۶ كه گفت:«كاش قوم من بدانند»،مكنّع بود.عرض كردم: مكنّع چيست؟ فرمود: جذام داشت.
1.الكافي : ۸/۲۴۸/۳۴۷.
2.بحار الأنوار : ۶۷/۲۲۱/۲۷.
3.بحار الأنوار : ۸۱/۱۹۶/۵۳.
4.يس : ۲۶.
5.بحار الأنوار : ۶۷/۲۴۱/۷۲.
6.منظور. حبيب نجّار است كه داستانش در سوره ياسين آمده است ـ م.